Święty Józef

Józef z Nazaretu jak podają Ewangelie pochodził z rodu Dawida z pokolenia Judy. Wiemy, że Józef gdy dowiedział się, że Maryja jest brzemienna chciał ją oddalić, jednak we śnie został wezwany do przyjęcia Maryi do siebie. Mimo, że nie on był ojcem dziecka z pokorą przyjął wolę Boga. Równie sumiennie wykonał otrzymane polecenie udania się do Egiptu, aby uchronić Jezusa przed Herodem. Ostatni raz św. Józef wspominany jest w Biblii, gdy Jezus w wieku 12 lat zgubił się w Jerozolimie.

To niewielka ilość informacji w Piśmie Świętym jak na ziemskiego opiekuna Jezusa nie przeszkodziła, aby tej niezwykłej postaci poświęcono cały rozdział nauki zwany "józefologią" na podobieństwo mariologii, czyli dziedziny teologii, która zajmuje się postacią Matki Bożej. Polskie studium tej postaci doczekało się nawet swojej strony: www.jozefologia.pl.

Już na podstawie tych krótkich biblijnych fragmentów o św. Józefie, jakie są dostępne możemy wyobrazić sobie Józefa jako człowieka, którego cechuje pracowitość, odwaga, odpowiedzialność, miłość, czułość, ale też skromność, milczenie, opanowanie i niezwykle posłuszeństwo Bogu. Św. Józef kumuluje więc w sobie wzór wszystkich podstawowych męskich cnót.
św. Józef
Warto w tym miejscu przywołać adhortację apostolską św. Jana Pawła II „Redemptoris Custos. O Świętym Józefie i jego posłannictwie w życiu Chrystusa i Kościoła” ogłoszoną 15 sierpnia 1989 r.  Papież-Polak przywiązany do tradycyjnego modelu rodziny i wielkiej roli ojcostwa w wychowaniu dzieci sam z własnej inicjatywy ogłosił ten dokument by wzmocnić dokonania poprzednich papieży w propagowaniu kultu i wzoru św. Józefa. Jak przypomina Jan Paweł II: Ojcostwo św. Józefa wyraziło się w sposób konkretny w tym, że uczynił ze swego życia służbę, złożył je w ofierze tajemnicy wcielenia i związanej z nią odkupieńczej misji Chrystusa; posłużył się władzą, przysługującą mu prawnie w świętej Rodzinie, aby złożyć całkowity dar z siebie, ze swego życia, ze swej pracy; przekształcił swe ludzkie powołanie do rodzinnej miłości w ponadludzką ofiarę z siebie, ze swego serca i wszystkich zdolności, w miłość oddaną na służbę Mesjaszowi, wzrastającemu w jego domu.

Historia i postawa św. Józefa - „ziemskiego ojca Jezusa” i biblijnej postaci stojącej na uboczu, warte są dziś rozważania i przypominania dla należytego rozumienia wartości i roli ojcostwa w rodzinie, a także tradycyjnego wzoru mężczyzny, który dziś wydaje się, że zagubił się w nowoczesnym świecie a zwłaszcza w nowoczesnej Europie.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Prawdziwe "ja" - dar od Boga

Obraz
  Z Ewangelii według św. Jana Jezus powiedział: „Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka, dlatego że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić, i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja sam z siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca” (J 10, 11-18). * * * Dzisiaj powraca do nas obraz, który przywołany był już w liturgii zaraz po Wielkanocy a w zasadzie dwa obrazy: Dobrego Pasterza i n...
Czytaj więcej

Zdrada

Obraz
  Z Ewangelii według Świętego Mateusza Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam?» A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali spożywanie Paschy?» On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: „Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami”». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę. Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda». Bardzo tym zasmuceni, zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?» On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurzył w misie, ten Mnie wyda. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez...
Czytaj więcej

Wolność jest w nas

Obraz
  Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go. Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami. Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz On im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział. Potem poszedł z nimi i...
Czytaj więcej