Droga medytacji

Krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiarę ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego .  (2 Tm 4,6-9) Święty Piotr i Paweł. Dwóch Apostołów, których wymienia się razem, choć byli tak bardzo różni właściwie we wszystkim. Św. Piotra odkryłem dawno, jeszcze w mojej młodości. Św. Pawłem zachwyciłem się dużo później, biorąc udział w rekolekcjach dla kapłanów prowadzonych przez znanego i charyzmatycznego współczesnego teologa i kaznodzieje Domu Papieskiego: o. Raniero Cantalamessę. Św. Piotr po ludzku biorąc popełnił największy z możliwych do popełnienia błędów. Wyrzeka się Chrystusa. Lecz dzięki jego pokorze Bóg to doświadczenie zamienia w zwycięstwo. Całe prawie życie w odróżnieniu od św. Pawła spędził w Jerozolimie (potem trochę w Rzymie). Św. Paweł, ciągle w

„Gdy dopełniały się dni wzięcia Jezusa z tego świata…” Ewangelia odnotowuje tę prawdę już z perspektywy śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Lecz Jezus wie wcześniej, co Go czeka. Wyrusza naprzeciw swojemu losowi, aby wypełnił się Boży plan. To, co determinuje wybory Chrystusa, to w pierwszym rzędzie posłuszeństwo Ojcu, pragnienie, aby wypełnić plan i wreszcie gotowość do ofiary, która jest ceną naszego zbawienia. Streszczając jednym słowem to, czym kieruje się Jezus znajdujemy tylko jedno określenie: MIŁOŚĆ. Postępowanie Chrystusa uświadamia nam, że miłość, to nie teoria! Gdy przychodzi nam podejmować decyzje, nieraz ważne, nie zawsze jest dużo czasu na przygotowania, do namysłu. Niejednokrotnie trzeba podjąć decyzję szybko. Czy wówczas potrafimy kierować się odruchami miłości? „Pójdź za Mną”. To wezwanie, które przede wszystkim jest zaproszeniem do naśladowania Chrystusa w Miłości. Uczeń Chrystusa jest zaproszony, aby w oparciu o miłość podejmować decyzje. Zarówno te ważne, jak i