Droga medytacji

  Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem prawym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów”. Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański.  (Mt 1, 16. 18-21. 24a)   Cicha obecność św. Józefa przy Jezusie i Maryi jest dla nas wielką katechezą. Św. Józef uczy nas pokory, zaufania Bogu. „Esto humilis et pacificus, et erit tecum Jesus. “ (Bądź pokorny i pełen pokoju, a Jezus będzie z tobą). Te słow...

  Lecz Jezus im odpowiedział: «Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam». Dlatego więc usiłowali Żydzi tym bardziej Go zabić, bo nie tylko nie zachowywał szabatu, ale nadto Boga nazywał swoim Ojcem, czyniąc się równym Bogu. W odpowiedzi na to Jezus im mówił: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie może niczego czynić sam z siebie, jeśli nie widzi Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. (J 5, 17-18.19-20)   Kto może rozpoznać prawdę o Jezusie? Ten kto słucha jego słowa i wierzy w Tego, który Go posłał. Medytacja uczy nas zasłuchania w słowo i otwartości na prawdę o Bogu. Przez to w praktyce staje się miejscem i doświadczeniem działania samego Boga: «Ojciec mój działa aż do tej chwili i Ja działam».   Jednak zgoda na to działanie Boga w doświadczeniu medytacji niesie ze sobą ryzyko tego, że zburzy nasz świat, świa...

  Jezus powiedzia ł do Nikodema: «Jak Moj ż esz wywy ż szy ł w ęż a na pustyni, tak trzeba, by wywy ż szono Syna Cz ł owieczego, aby ka ż dy, kto w Niego wierzy, mia ł ż ycie wieczne. Tak bowiem B ó g umi ł owa ł ś wiat, ż e Syna swego Jednorodzonego da ł , aby ka ż dy, kto w Niego wierzy, nie zgin ął , ale mia ł ż ycie wieczne. Albowiem Bóg nie pos ł a ł swego Syna na ś wiat po to, aby ś wiat pot ę pi ł , ale po to, by ś wiat zosta ł przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego, nie podlega pot ę pieniu; a kto nie wierzy, ju ż zosta ł pot ę piony, bo nie uwierzy ł w imi ę Jednorodzonego Syna Bo ż ego. A s ą d polega na tym, ż e ś wiat ł o przysz ł o na ś wiat, lecz ludzie bardziej umi ł owali ciemno ść ani ż eli ś wiat ł o: bo z ł e by ł y ich uczynki. Ka ż dy bowiem, kto ź le czyni, nienawidzi ś wiat ł a i nie zbli ż a si ę do ś wiat ł a, aby jego uczynki nie zosta ł y ujawnione. Kto spe ł nia wymagania prawdy, zbli ż a si ę do ś wiat ł a, aby si ę okaza ł o, ż e jego ...