Droga medytacji

Ze swej strony w moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa  [Kol 1,24] W Światowym Dniu Chorego przywołujemy szczególne miejsce na ziemi, niewielkie miasteczko Lourdes w Pirenejach, o którym świat zapewne by niewiele wiedział, gdyby nie wydarzenia, jakie miały miejsce 11 lutego 1858 roku, kiedy to małej, ubogiej pasterce Bernadecie Soubirous w Grocie Massabielskiej ukazała się Matka Boska. Maryja przedstawia się w tym objawieniu niezwykłym imieniem: "Jestem Niepokalane Poczęcie". Nie byłoby w tym zapewne nic dziwnego, gdyby nie fakt, że miało to miejsce niebawem po ogłoszeniu przez Kościół dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. To szczególne miejsce w świecie, które zasłynęło z wielu uzdrowień i nawróceń, szczególne także dlatego, że w tym na wskroś maryjnym miasteczku chorzy są otoczeni wielką wrażliwością i troską innych. Matka Boża z Lourdes nazwana także patronką chorych przypomina, że każdy chory potrzebuje naszej modlitwy. Każdy człowiek niezależn

Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.  [Mt 6, 6] Wilfrid Stinissen – szwedzki karmelita bosy, autor książki o chrześcijańskiej medytacji głębi przypomina, że sednem medytacji chrześcijańskiej jest zwrócenie się z pełną miłości uwagą ku osobie Chrystusa. O ile tradycyjna medytacja proponowana przez św. Ignacego Loyolę czyni to przez zaangażowanie intelektu, wyobraźni i woli, o tyle medytacja niedyskursywna, która jest przedmiotem naszej praktyki, nazywana przez Stinissena medytacją głębi, czyni to samo kładąc jednak nacisk na zaangażowanie woli i serca, przy jednoczesnej rezygnacji ze świadomego rozmyślania. W praktyce tej usiłujemy osiągnąć skupienie, uciszyć rozbiegane myśli i dojść do głębokiego wewnętrznego spokoju kryjącego się poza myślami. To właśnie dlatego w praktyce medytacji niedyskursywnej tak ważne jest zachowanie zarówno zewnętrznego, jak i w

Tak niech wasze światło jaśnieje przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.  (Mt 5,16) Dzisiaj trudniej nam docenić rolę soli, o jakiej mówi Pan Jezus w Ewangelii. Ale w czasach, gdy nie znano jeszcze lodówek, to właśnie ona była używana do konserwowania żywności, do zachowywania jej świeżości i smaku. Trochę łatwiej za to docenić nam rolę światła, bo jesteśmy pokoleniem, które bez niego nie za dobrze potrafi sobie radzić. Wystarczy, że zgaśnie na godzinę a my często okazujemy się bezsilni, bo bez prądu nie działa większość urządzeń w naszych domach, bo zamykają nam się nagle okna na świat w postaci telewizora czy Internetu, bez których współczesnemu człowiekowi coraz trudniej żyć. Chrystus odwołując się dzisiaj do obrazu soli i światła wskazuje na rolę, jaka jest zadaniem chrześcijan w świecie. Naszym zadaniem jest chronić świat przed moralnym zepsuciem a jednocześnie konserwować, zachowywać i pomnażać to, co dobre. Mamy też p