Cisza, która nie jest pustką
A On rzekł do nich: Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco . [ Mk 6,30] Bóg dla naszego dobra zaprasza nas czasami do wejścia w doświadczenie samotności i milczenia – dwóch postaw, które na pierwszy rzut oka wydają się czymś trudnym. Jesteśmy stworzeni do relacji, do przyjaźni, do bycia dla drugiego. Dlaczego więc w życiu potrzebujemy chwil samotności, pełnych milczenia? „Poprowadzę ją na samotność i będę tam mówił do jej serca” (Oz 2,14). To chyba najlepsza odpowiedź jakiej można udzielić na takie pytanie. Bym mógł usłyszeć Boga mówiącego do mojego serca muszę znaleźć przestrzeń ciszy. Zarówno tej zewnętrznej jak i wewnętrznej. W przeciwnym razie zgiełk, jaki rozlega się w okól nas i nie rzadko w nas potrafi skutecznie zagłuszyć głos Boga mówiącego do nas. Samotność i milczenie przez wielu ludzi postrzegane są jako przekleństwo. Dlaczego? Ponieważ utożsamiają je z pustką, sztuką dla sztuki (milczę dla samego milczenia) lub for...