Droga medytacji

  Święto świętego Jakuba Apostoła od 15 lat kojarzy mi się z jednym… z Camino de Santiago. Wtedy po raz pierwszy miałem szczęście i łaskę wyruszyć w tę drogę. Wtedy nie przygotowywałem się do niej zazbytnio. Chciałem pozwolić się Panu Bogu zaskoczyć. I rzeczywiście okazała się drogą niezwykłą…   Dopiero później zacząłem czytać książki i świadectwa innych osób, którzy przemierzyli ten szlak, oglądać filmy i reportaże upamiętniające doświadczenia z tej pielgrzymki. I uświadomiłem sobie, że każdy przeżywa ją na inny sposób. Warto przejść te kilometry, żeby zrozumieć coś wielkiego, znaleźć radość w zwykłych czynnościach, pobyć z Bogiem, przyjaciółmi, nieznajomymi z całego świata idących w jednym kierunku... Piszę te słowa, bo w zeszłorocznych planach mieliśmy wraz ze znajomymi wyruszyć raz jeszcze w tę drogę, choć inną, bo portugalską trasą. Niestety pandemia pokrzyżowała te plany. Ufam jednak, że co się odwlecze, to uda się odkryć jako jeszcze większy dar od Boga. Dla mnie pielgr...

Gdy Jezus przemawiał do tłumów, oto Jego Matka i bracia stanęli na dworze i chcieli z Nim rozmawiać. Ktoś rzekł do Niego: «Oto Twoja Matka i Twoi bracia stoją na dworze i chcą pomówić z Tobą». Lecz On odpowiedział temu, który Mu to oznajmił: «Któż jest moją matką i którzy są moimi braćmi?» I wyciągnąwszy rękę ku swoim uczniom, rzekł: «Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie, ten jest Mi bratem, siostrą i matką» . (Mt 12, 46-50)   Ten fragment przywołany przed chwilą z Ewangelii św. Mateusza zatytułowany jest w Biblii Tysiąclecia: „Prawdziwa rodzina Jezusa”. Jezus uświadamia nam, że tym, co decyduje o najgłębszej relacji z Nim, jest pełnienie woli Bożej. Każdy człowiek jest Mu najbliższy wtedy, gdy ponad wszystko umiłuje Ojca i Jego wolę. Źródłem odkrywania woli Bożej jest słowo Boże, w które się wsłuchujemy. Często powtarzamy, że medytacja monologiczna jest szkołą słuchania słowa, ale nie chodzi w niej o słuchanie dla samego słuchania, lecz o...

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł. A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?” Odpowiedział im: „Nieprzyjazny człowiek to sprawił”. Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?” A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza”». (Mt 13, 24-30)   Czasem ktoś stawia pytanie:  Czy świat jest dobry czy zły? Nie jest prosto jednoznacznie udzielić odpowiedzi na to pytanie, bo przecież wciąż jesteśmy świadkami, że w świ...