Droga medytacji

  Dzisiaj dane mi jest przeżywać szczególny dzień - kolejną rocznice moich święceń kapłańskich. Az trudno uwierzyć, że to już 15 lat!!!  A jednak! Tak wiele się przez te piętnaście lat wydarzyło: kolejne miejsca pracy, a w każdym z nich ludzie - niezwykli i niezapomniani. Otrzymałem od wielu z Was życzenia. Serdecznie za nie dziękuję, dziękuję za pamięć - zwłaszcza tę najważniejszą - w modlitwie, za to, że jesteście! I zapewniam, że nosze Ws wszystkich w moim sercu, w mojej modlitwie a zwłaszcza w tej najważniejszej i najpiękniejszej, gdy każdego dnia staję przy ołtarzu. Tak było przed piętnastu laty.... To zdjęcie z pierwszej Mszy św, która odprawialiśmy wraz z księdzem Prymasem zaraz po święceniach. W pewnym człowieku narodził się Chrystus. A le ów człowiek nie słyszał Anielskich harf, Ani śpiewu pasterzy, Ani nie przyniósł Chrystusowi w darze Złota i mirry Na podobieństwo trzech Mędrców. N ie miał złota i mirry. A ni nie uważał się za mędrca. O fiarował Mu na

, Nie jest prostym wyzwaniem praktyka modlitwy, która domaga się od nas zakwestionowania myślenia . Nie było to łatwe już dla mnichów, którzy praktykowali te formę modlitwy w pierwszych wiekach chrześcijaństwa – jak donosi św. Jan Kasjan. Wypracowanie owego sposobu modlitwy wymagało cierpliwości i dyscypliny. Jeszcze trudniejsze wydaje się to dla nas – chrześcijan XXI wieku – ludzi, których myśli wydaja się być aktywne a czasem i nadaktywne przez blisko 24 godziny na dobę. Dodatkową trudność stanowić może fakt, że nie da się tutaj nauczyć jakiejś szczególnej techniki, która czyniła by te modlitwę łatwiejszą. Owszem pewne elementy takie jak siedzenie z wyprostowanym kręgosłupem, rytmiczny, głęboki oddech sięgający aż do przepony czy słowo, jakie wypowiadamy podczas owego siedzenia – określane nieraz mantrą – takie jak: Jezus, Maranatha, Jezu ufam Tobie, czy Jezusie Synu Boży zmiłuj się nade mną grzesznikiem są niewątpliwie pomocą w jej praktykowaniu. Lecz to tylko tyle, ile można