Jezus podniósł oczy na swoich uczniów i mówił: «Błogosławieni jesteście, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże. Błogosławieni, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni. Błogosławieni, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie. Błogosławieni jesteście, gdy ludzie was znienawidzą i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego odrzucą z pogardą wasze imię jako niecne: cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie . (Łk 6, 20-23) Ewangelia dzisiejsza cytuje jeden z najbardziej zaskakujących i kluczowych fragmentów nauczania Jezusa: Błogosławieństwa , które swoim paradoksalnym językiem są nauczaniem o prawdziwym szczęściu, którego wszyscy ludzie szukają. Merton określił je jako „poemat Boskiej miłości” [ Myśli w samotności. Chleb żywy ]. Papież Franciszek w jednej ze swoich katechez środowych wyjaśniał: „Błogosławieństwa są portretem Jezusa, sposobem Jego życia; i są drogą do prawdziwego szczęści...