Droga medytacji

Albowiem i myśmy otrzymali dobrą nowinę, jak i tamci, lecz tamtym słowo usłyszane nie było pomocne, gdyż nie łączyli się przez wiarę z Tym, od którego je usłyszeli.  Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma e ukryło by się przed nim . [Hbr 4,2.12-13] Thomas Merton w jednej ze swoich ostatnich konferencji przed odejściem do pustelni, skierowanej do nowicjuszy opactwa Gethsemani powiedział:  Dobra medytacja jest przede wszystkim milczeniem, "symbolem świata, który nadchodzi" , lub jak kto woli "milczącą miłością". I nawet, jeśli posługujemy się w praktyce medytacji słowem, to słowa te nie powinny mieć przede wszystkim charakteru dyskursywnego, lecz są niczym iskry, które zapalają ogień miłości. W tym milczeniu, nieznośnym dla człowieka "zewnętrznego", Ojciec wypowiada do nas swoje Słowo, które staje się c

Przeglądam się w lustrze Twego słowa   Tyle pęknięć na mojej twarzy bolesnych odejść od Ciebie   oczyść moje wargi i serce moje oczyść   Tyle poeta… Gdy w tę kolejną już z rzędu niedzielę wsłuchujemy się w nauczanie Chrystusa zamknięte w obrazie przypowieści rodzi się w nas podobne pytanie, które w Ewangelii wyartykułowali także Apostołowie: „Dlaczego w przypowieściach mówisz do nich?” Żeby zrozumieć to zaskoczenie uczniów warto uświadomić sobie że aż dotąd, czyli przez pierwszych 13 rozdziałów Ewangelii według św. Mateusza Jezus nie sięga do przypowieści, lecz naucza wprost. Dlaczego więc nagle zmienia swój sposób przepowiadania? Jak uświadamia nam dzisiejsze pierwsze czytanie Słowo Boże, które Pan Bóg do nas kieruje ma swoją misję do spełnienia i nie wraca do Pana bezowocnie, dopóki nie wypełni swojego posłannictwa. Jakie to posłannictwo? Bez wątpienia jakąś podpowiedź znajdujemy w przytoczonym przed chwilą wierszu kapłana – poety. Słowo Boże jest niczym lu