Droga medytacji

Wielki Piątek. Dzień będący pamiątką męki i śmierci Chrystusa. Jedyny dzień w roku, w którym nie sprawuje się Mszy świętej. Mówi się i pisze dużo o wypełnionej oczekiwaniem ciszy Wielkiej Soboty. Kto wie, czy nie należy zacząć mówić też o ciszy wielkiego Piątku. O tej trwającej od zakończenia liturgii Wielkiego Czwartku pustce i ciszy, będącej znakiem – właśnie… czego? Ktoś powiedział, że Triduum Paschalne najtrafniej streszcza jedno zdanie Apokalipsy. „Oto czynię wszystko nowe” (Ap 22,5). Puste tabernakulum, chrzcielnice pozbawiona wody, brak paschału to właśnie znaki oczekiwania na nowy początek. Pustka, cisza, i oczekiwanie – miną. Zapełni się tabernakulum, zapłonie paschał, poświęcone zostanie źródło. Niby wszystko będzie po staremu. Biada nam, gdyby jednak tak miało się stać. „Oto wszystko czynię nowe.” [Ap 21,5] Nie po to, by wszystko było po staremu. Przychodzę po to, by odnowić… Gdy spoglądamy na historię zbawienia a zwłaszcza, gdy przyglądamy się j...

Przypatrzcie się przeto bracia, powołaniu waszemu! Niewielu tam mędrców według oceny ludzkiej, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych. Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć; i to, co nie jest szlachetnie urodzone według świata i wzgardzone, i to, co nie jest, wyróżnił Bóg, by to co jest, unicestwić, tak by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga.  [1 Kor 1, 26-29] Dziś czas na chwilę refleksji nad najcenniejszymi pamiątkami: nad Eucharystią i nad sakramentem kapłaństwa. Nad tajemnica owego daru zatrzymują się dwie sprawowane w Wieli Czwartek liturgie. Pierwszą z nich jest Msza św. zwana Mszą Krzyżma, która sprawowana jest w kościołach katedralnych wszystkich diecezji świata w godzinach przedpołudniowych, gdzie wokół biskupa gromadzą się wszyscy kapłani danej diecezji, by wspólnie sprawować Eucharystie dziękując za dar kapłaństwa i odnawiając swoje przyrzeczenia, jakie skł...