Droga medytacji

Chciałbym na początku dzisiejszych rozważań przywołać pewne świadectwo człowieka, którego wszyscy dobrze znamy, przynajmniej ze słyszenia, kapłana, zakonnika, mistyka i stygmatyka. Mowa oczywiście o ojcu Pio. Wszyscy, którzy choć trochę znają jego biografię dobrze wiedzą, że był on człowiekiem, który bardzo mocno w czasie każdej Mszy św. doświadczał obecności Boga. Ojciec Pio opowiedział kiedyś jednemu ze współbraci o pewnym doświadczeniu, które było jego udziałem podczas jednej z odprawianych Mszy świętych. Mówił, że wziął z ołtarza puszkę z komunikantami, aby podejść i rozdać Komunie świętą tłoczącym się wiernym przybyłym do San Giovanni Rotondo i nagle trzymając w palcach małą hostię doznał przejmującego wrażenia, że oto wobec tego małego kawałka chleba cały wszechświat jest bez wartości. "To olśnienie spadło na mnie nagle, jak błyskawica… - mówił". To jedno z wielu świadectw, którym ojciec Pio dzielił się m. in. ze swoim spowiednikiem. Wszyscy, którzy go znali zgodnie

Wszyscy zaś wobec siebie wzajemnie przyobleczcie się w pokorę, Bóg bowiem pysznym się sprzeciwia, a pokornym daje laskę. Bądźcie zatem pokorni wobec Boga, a On was wywyższy w stosownej chwili. Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego, gdyż Jemu zależy na was. Bądźcie trzeźwi! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł, jak lew ryczący krąży szukając kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawcie się jemu! Wiecie, że te same cierpienia ponoszą wasi bliźni na świecie. A Bóg wszelkiej łaski, który nas powołał do wiecznej swojej chwały w Chrystusie, gdy trochę pocierpicie, sam was udoskonali, utwierdzi, umocni i ugruntuje. Jemu chwała i moc na wieki wieków! Amen.  [1P 5, 5-11] To, co przyciąga wiele osób do praktyki medytacji, to przede wszystkim wielka prostota. Nie wymaga ona ani ćwiczenia się w jakiejś skomplikowanej technice, ani zgłębiania wielu teorii. Każdy, kto jednak na tę drogę praktyki wchodzi bardzo szybko musi się przekonać, że to, co proste wcale nie oznacza tego, co łatwe. W tym

Niedziela Trójcy Świętej. Niedziela Boga którego głosimy, w Imię którego rozpoczynamy modlitwę, sprawujemy sakramenty – w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Boga który jest wzorem miłości. Trzy Osoby Boskie przenikają się wzajemnie bez reszty, ale nie zatracają swojej osobowej odrębności. Tylko pierwsza Osoba jest Ojcem, tylko druga jest Synem i tylko trzecia jest Duchem Świętym. Miłość prawdziwa to właśnie udzielanie się innym, które nawet prowadząc do oddania życia, nie niszczy osobowej tożsamości, ale ją potwierdza i uszlachetnia. Wierząc w Trójcę Świętą, rozumiemy dzieło Jezusa. On ofiarował się nam, grzesznikom tak, jakbyśmy już teraz byli jedno z Nim. Dla nas stał się człowiekiem, umarł na krzyżu, nam udziela się w Eucharystii – oddaje nam się cały tak, jak oddaje się swemu Ojcu. On, w chrzcie świętym zaprasza nas do udziału w tajemnicy życia Trójcy Świętej. Otwarcie na tę miłość przebóstwia nas, upodabnia do Boga, pozwala być świątynią Ducha. To przez Syna, napełnieni Duch