Droga medytacji

Oni zaś rozmawiali w drodze...   „A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dał im mówiąc: „Bierzcie, to jest Ciało moje”. Potem wziął kielich… i pili z niego wszyscy… rzekł do nich: To jest moja Krew…”. (Mt 26, 26-28) Kilka dni po uroczystości Przenajświętszej Trójcy mamy kolejną uroczystość: Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Czy to nie za dużo? Chyba nie, Kościół chce nam w ten sposób przedłużyć czas paschalny. Czym jest ten czas? Pascha oznacza wejście Boga w życie człowieka, więcej od czasu Paschy Chrystusa oznacza ona Jego nieustanną obecność; to czas, w którym Bóg mocniej chce nas zaprosi do wejścia w Tajemnicę. Ostatnie uroczystości: Zesłania Ducha Świętego, Uroczystość Trójcy Świętej zapraszają nas do wejścia głębiej w tajemnicę Boga objawiającego się jako jedność trzech Osób Boskich. Dzisiejsza uroczystość zaprasza nas, by wejść głębiej w tajemnicę Jezusa Chrystusa. Bez Niego natomiast nie uda nam się odkryć tajemnicy Boga. Wchodząc w nią, mam

Skoro już dusze swoje uświęciliście, będąc posłuszni prawdzie celem zdobycia nieobłudnej miłości, jedni drugich gorąco czystym sercem umiłujcie. Jesteście bowiem ponownie do życia powołani nie z ginącego nasienia, ale z niezniszczalnego, dzięki słowu Boga, które jest żywe i trwa. (…) Właśnie to słowo ogłoszono wam jako Dobrą Nowinę. (1 P 1,22-25) Mówiliśmy ostatnio o tym, że modlitwa powinna dojrzewać wraz z dojrzewaniem człowieka, który się modli. Wspomnieliśmy także, że jednym z wyrazów dojrzałości modlitwy jest to, że z czasem ona się upraszcza. Prostota modlitwy polega zaś na tym, że godzimy się na to, aby inicjatywę w niej przejmował Bóg. Inną cechą dojrzałości modlitwy jest jej integrująca rola. Ta integracja dotyczy nie tylko różnych form modlitwy, ale i całego życia, wpisując w nie pewne continuum, którego źródłem jest świadomość, że wszytko, co czynimy, czynimy zawsze w relacji do Boga. Oczywiście podobnie jak w relacjach ludzkich, tak i w relacji z Bogiem są róż

Jezus przemówił tymi słowami: „Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia św iata. (Mt 28,17-20) Mógłbym zapytać: Czy ktoś z Was pamięta swoje pierwsze spotkanie z Trójcą Świętą? I nie chodzi mi o chrzest, bo znakomita większość nie pamięta tego faktu. Odnośnie naszego chrztu możemy jedynie pytać o jego owoce, o to czy żyjemy pragnieniem świętości, które winno wyrastać z naszego chrztu i zadzierzgniętej wówczas relacji z Trójcą Świętą.  Jednym ze znaków tego jest to, że nigdy nie zgodzimy się na przeciętność i na bylejakość naszego życia, skoro mamy być świętymi, jak święty jest Ten, który przez chrzest powołał nas do uczestniczenia w swoim życiu. Mówiąc o pierwszym spotkaniu z Trójcą świętą mam na myśli dużo prostsze i powszechniejsze doświadczenie, jakim jest zn