Droga medytacji

  Udaj ą c si ę do Jerozolimy,  Jezus wzi ął osobno Dwunastu i w drodze rzek ł do nich: « Oto idziemy do Jerozolimy: a tam Syn Cz ł owieczy zostanie wydany arcykap ł anom i uczonym w Pi ś mie. Oni ska żą Go na ś mier ć i wydadz ą Go poganom, aby zosta ł wyszydzony, ubiczowany i ukrzy ż owany; a trzeciego dnia zmartwychwstanie». Wtedy podesz ł a do Niego matka syn ó w Zebedeusza ze swoimi synami i oddawszy Mu pok ł on, o co ś Go prosi ł a. On j ą zapyta ł : « Czego pragniesz? » Rzek ł a Mu: « Powiedz, ż eby ci dwaj moi synowie zasiedli w Twoim królestwie jeden po prawej, a drugi po lewej Twej stronie». Odpowiadaj ą c za ś , Jezus rzek ł : « Nie wiecie, o co prosicie. Czy mo ż ecie pi ć kielich, kt ó ry Ja mam pi ć ? » Odpowiedzieli Mu: «Mo ż emy » . On rzek ł do nich: « Kielich m ó j wprawdzie pi ć b ę dziecie. Nie do Mnie jednak nale ż y da ć miejsce po mojej stronie prawej i lewej, ale dostanie si ę ono tym, dla kt ó rych mój Ojciec je przygotowa ł » . Gdy us ł ysza ł o

  Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam się przemienił wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe, tak jak żaden na ziemi folusznik wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem. Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co powiedzieć, tak byli przestraszeni. I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!» I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa. A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy „powstać z martwych”. (Mk 9, 2-10) Choć w centrum wydarzeń przywołanych przez dzisiejszą liturgię słowa stoi Góra