Droga medytacji

A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? Odpowiedział Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś baranki moje! I znowu po raz drugi powiedział do niego: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie? Odparł Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś owce moje! Powiedział mu po raz trzeci: Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie? Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: Czy kochasz Mnie? I rzekł do Niego: Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham…  (J 21, 15–17). Ta Ewangelia, którą przywołuje dziś liturgia jest dla mnie zawsze, ilekroć ją czytam pewnym obrazem drogi medytacji.  Jest to jeden z najpiękniejszych dialogów o miłości. Co więcej jest to dialog o miłości człowieka i Boga. Można powiedzieć, że doświadczenie medytacji jest także takim dialogiem, w którym Bóg przemawia nie tyle do naszego umysłu, co do naszego serca. Bóg stawia to pytanie każdej i każdemu z n

W opuszczeniu swym w radości i w smutku módlmy się również bez słów z Wiarą Nadzieją z bólem własnej ciszy z Miłością na jawie i we śnie im skromniej tym lepiej Bóg to dostrzeże Bóg to usłyszy  

Poniżej pragnę przywołać piękne świadectwo, które znalazłem na jednym z katolickich portali. To świadectwo o modlitwie różańcowej, świadectwo tylekroć proste, co przejmujące, bo ukazuje różaniec jako modlitwę, która prowadzi do głębi, modlitwę, która zaczynając od prostego powtarzania modlitewnej formuły może stać się podobnie jak Modlitwa Jezusowa, czy Medytacja modlitwą serca, jeśli tylko odpowiednio do niej podejdziemy i zobaczymy w niej drogę do głębszego zjednoczenia z Bogiem, jaka dla wielu już się stała. Dla mnie osobiście niezwykłe jest to, że jest to modlitwa, która łączy w sobie cechy wielu innych modlitw i w zasadzie każdy może znaleźć w niej coś dla siebie i ci, którzy w modlitwie lubią posługiwać się wyobraźnią i ci, którzy szukają zaangażowania emocji i ci, którym jako oparcie w modlitwie potrzebna jest konkretna treść i wreszcie ci, którzy zaczynając od recytacji słowa, pozwalają na to, aby prowadzeni przez ducha uczynili z tej prostej modlitwy modlitwę serca, prawdziwą