Droga medytacji

Słyszeliście przecież o udzieleniu przez Boga łaski danej mi dla was, że mianowicie przez objawienie oznajmiona mi została ta tajemnica. Dlatego czytając te słowa możecie się przekonać o moim zrozumieniu tajemnicy Chrystusa. Nie była ona oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i prorokom, to znaczy, że poganie już są współdziedzicami i współczłonkami Ciała, i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię . (Ef 3,2-12) Ojciec Święty Franciszek w jednej ze swoich katechez środowych powiedział, że „dla współczesnego chrześcijanina żyjącego w ciągłym pośpiechu i hiperaktywności jedną z bardziej istotnych konieczności wydaje przywrócenie wagi duchowemu wymiarowi naszego życia”. Dla mnie w tej sugestii papieża brzmi echo słów znanego niemieckiego teologa Karla Rahnera, który zwykł mawiać, że „chrześcijanin XXI wieku albo będzie kontemplatykiem, albo go w ogóle nie będzie”. Przywrócenie wagi

I tak oto minął kolejny weekend, w którym wiele się działo i to nieoczekiwanego. Zostałem poproszony o poprowadzenie rekolekcji (choć to bardziej skupienie niż rekolekcje) dla sióstr. Kolejna odsłona stałej współpracy z siostrami Służebniczkami. Ciągle mnie zadziwia, że ciągle zapraszają mnie do towarzyszenia, choć w około tylu lepszych i bardziej doświadczonych kapłanów w dziedzinie formacji zakonnej. Używając stwierdzenie ojca Maksymiliana: „Dzielę się tym, co sam otrzymałem” i ciągle otrzymuję, bo każde skupienie, które mam poprowadzić to nie tylko wyzwanie dla mnie, ale też doświadczenie z którego czerpię pełnymi garściami. To zawsze powód do wdzięczności a tym razem tej wdzięczności wymagają dodatkowe dary, jakie stały się moim udziałem w czasie tych rekolekcji Pierwszym z nich jest to, że udało się zorganizować wyjazdowe skupienie, dzięki czemu niektóre z sióstr miały bliżej, bo zjeżdżają się z różnych stron. Dzięki temu również rzeczone rekolekcje stały się dla mnie okazją do