Droga medytacji

Ostatnie dni przypadające po Tygodniu Modlitw o Jedność Chrześcijan należą już zgodnie z niedługą tradycją do wyznawców islamu. Wprawdzie nie mamy ich w Polsce za dużo, to jednak możemy się poszczycić naprawdę dobrymi relacjami, które pielęgnujemy od wielu lat. Szczególną formę przybierają one od jedenastu lat. Od tego bowiem czasu obchodzimy Dzień Islamu w Kościele Katolickim w Polsce. To niezwykła inicjatywa i pionierska w Europie. Początkowo wspólne świętowanie wyznawców dwóch religii monoteistycznych zaczęły się od spotkań z Tatarami - naszymi rodzimymi muzułmanami, by potem rozszerzyć się na innych przedstawicieli świata islamu mieszkających w Polsce. Ewenementem tego spotkania jest także to, że gromadzimy na nim zarówno przedstawicieli sunnitów jak i szyitów. To nie często się udaje! W tym roku na spotkaniu 26 stycznia - bo taka data została wybrana na obchody Dnia Islamu było obecnych ponad trzysta osób. Ale spotkanie to owocuje także innymi spotkaniami zarówno w środowiskach ...

Podstawy nauczania o. Johna Maina  można by zawrzeć w czterech punktach: * Współczesny człowiek jest wyalienowany ze swojego wnętrza. Dzięki medytacji może skoncentrować się na sobie i powrócić do swojego centrum. * W tym centrum, stajemy się prawdziwie obecni i świadomi nieustannej modlitwy zamieszkującego w nas Ducha Świętego. * To ustawia nas w łączności z potężną mocą i prowadzi do przemiany i pełni życia. * Medytacji uczymy się wyłącznie przez praktykę. Zbyt częste rozmawianie i czytanie na jej temat wprowadza tylko opóźnienie. Tylko osobiste doświadczenie może przekonać nas do medytacji. Z anim zaczniemy medytować, warto poświęcić trochę czasu na uświadomienie sobie uczuć w swoim ciele. Nauczyciele medytacji zachęcają byśmy byli świadomi tych odczuć, ale nie próbowali tego zmieniać. Taka postawa uczy nas uważności – nie tylko ważnego elementu medytacji, ale również niezbędnej cechy do świadomego przeżywania swojego życia dzień po dniu, godzina po godzinie. Dzięki medytac...

Wpadłem zobaczyć czy mnie tu przypadkiem nie ma. Choć jak widać nie tylko ja tu zaglądam z tą samą nadzieją :-)  Żeby jednak nikt nie składał reklamacji co do prawdziwości słów zawartych w Liście świętego Pawła Apostoła do Rzymian [por. Rz 5,5], to postanowiłem, że jednak tu zajrzę. Oczywiście nie zaglądałem tu od jakiegoś czasu nie dlatego, że nie chcę, ale dlatego, że wciąż jestem w podróży ekumenicznej, która dodana do innych obowiązków wyczerpuje limit czynności duchowych możliwych do wykonania w tym szczególnym okresie. Na szczęście na horyzoncie widać już kres tej podróży.  Nie znaczy to bynajmniej, że nie lubię tych spotkań. Niemniej przypadają one w trudnym czasowo okresie dla przeciętnego duszpasterza, do grona których należę, gdy trzeba połączyć zwykłą, codzienną pracę duszpasterską z chodzeniem po "kolędzie", końcem semestru w szkole, końcem semestru na uczelni i wspomnianym już czasem spotkań ekumenicznych, które w moim przypadku przeplatane są spotkaniami międz...