Droga medytacji

Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście». (…) Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca. (J 14, 6-7) Medytacja jest drogą do prawdy i życia, bo wsłuchujemy się w niej w słowo, które jest prawdą i otwieramy się na łaskę, która niesie życie. Bycie w drodze bywa uciążliwe. Wiąże się często z mniejszymi lub większymi niewygodami, destabilizacją a czasem i brakiem pewności czy wszystko się uda, czy dotrzemy do celu… Wyruszenie w drogę wymaga motywacji. A jeszcze większej motywacji trzeba, by nie zawrócić, gdy napotkamy trudności. Bycie w drodze wymaga też pewnej czujności i elastyczności, gotowości na zmiany, gdy spadają na nas nieoczekiwane wydarzenia. Mówimy często, że modlitwa jest drogą. Jeśli chcemy aby się rozwijała, sprawiając,  że i my sami przez to dojrzewamy w życiu modlitwy, zmusza nas do porzucania bezpieczn

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce. A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. Znacie drogę, dokąd Ja idę». Odezwał się do Niego Tomasz: «Panie, nie wiemy, dokąd idziesz. Jak więc możemy znać drogę?» Odpowiedział mu Jezus: «Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie. Gdybyście Mnie poznali, znalibyście i mojego Ojca. Ale teraz już Go znacie i zobaczyliście». Rzekł do Niego Filip: «Panie, pokaż nam Ojca, a to nam wystarczy». Odpowiedział mu Jezus: «Filipie, tak długo jestem z wami, a jeszcze Mnie nie poznałeś? Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca. Dlaczego więc mówisz: „Pokaż nam Ojca”? Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wa