Droga medytacji

Najdroższy! Piszę, byś wiedział, jak należy postępować w domu Bożym, który jest Kościołem Boga żywego, filarem i podporą prawdy.  A bez wątpienia wielka jest tajemnica pobożności. Ten, który objawił się w ciele, usprawiedliwiony został w Duchu, ukazał się aniołom, ogłoszony został poganom, znalazł wiarę w świecie, wzięty został w chwale . (1 Tm 3,14-16)   Zastanawia mnie dzisiaj od rana ta wielka tajemnica pobożności, o której pisze św. Paweł. Ona bez wątpienia jest tajemnicą działania Boga w nas. Doświadczamy jej owoców, widzimy jej skutki w naszym życiu zarówno duchowym, jak i codziennym, jednak samo działanie Boga w nas pozostaje dla nas tajemnicą. To ciekawe, że święty Paweł pisząc do Tymoteusza, wykształconego w końcu, człowieka, który samodzielnie kieruje kościołem w Efezie i który – bibliści nie mają co do tego dziś wątpliwości – jest współautorem przynajmniej sześciu Listów przypisywanych św. Pawłowi, pisze nie językiem jakiejś wzniosłej teologii, ale o tym, co jest fund

Piotr zbliżył się do Jezusa i zapytał: „Panie, ile razy mam przebaczać, jeśli mój brat wykroczy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?”. Jezus mu odrzekł: „Nie mówię ci, że aż siedem razy, lecz aż siedemdziesiąt siedem razy.(Mt 18,21-23)   Gdyby wymagania postawione w Ewangelii uszeregować według stopnia trudności najprawdopodobniej jedną z trudniejszych rzeczy okaże się przebaczenie. Jest ono często mylone z zapomnieniem. Przebaczenie nie jest zapomnieniem, ale używając słów Stanisława Brzozowskiego, polskiego filozofa i eseisty „przezwyciężeniem ran już doświadczonych”. Nie ma ono nic wspólnego ze stoicką niewzruszonością lub usunięciem z pamięci tego, co bolesne. W naszym życiu spotykamy się z przebaczeniem na dwóch płaszczyznach: możemy go doznawać lub nim obdarować. Trudno tutaj mówić o pierwszeństwie, ale wydaje się, że dużo trudniej obdarowywać przebaczeniem, jeżeli go wcześniej nie doświadczymy. Osobiste doświadczenie miłosierdzia jest fundamentem, na którym można dopiero