Droga medytacji

Ilekroć otrzymywałem Twoje słowa, pochłaniałem je, a Twoje słowo stawało się dla mnie rozkoszą i radością serca mego. Bo imię Twoje zostało wezwane nade mną, Panie, Boże Zastępów . (Jr 15, 16) Modlitwa Słowem jest od zawsze obecna w Kościele. Słowo Boże było też podstawą modlitwy Izraela, Narodu Wybranego. Mała ona za zadanie przywoływać nieustanną pamięć o Bogu, o Jego działaniu w życiu człowieka i o tym, że Bóg mówi do jego serca. To dziedzictwo stało się następnie podstawą liturgii w Kościele, w której przywoływanie słowa Bożego i jego rozważanie było nierozerwalnie z nią związane. Wielcy mistrzowie modlitwy w odwołaniu się do słowa Bożego widzieli często jej większą skuteczność i zdolność w podtrzymywaniu i pogłębianiu wiary człowieka (Ewargiusz, Jan Kasjan, św. Bazyli, św. Ignacy Loyola, św. Jan od Krzyża i inni). W ostatnim wprowadzeniu wspomniano, że ci nauczyciele modlitwy dzielili jej rozwój na dwa zasadnicze okresy: przed-kontemplacyjny, gdzie duża rolę odgrywają zmysły,

Czy pamiętasz, że Bóg napisał do Ciebie List? List od Boga Ojca Moje dziecko, Możesz mnie nie znać, ale Ja wiem o Tobie wszystko (Psalm 139.1) Wiem, kiedy siedzisz i kiedy wstajesz (Psalm 139.2) Znam wszystkie Twoje drogi (Psalm 139.3) Nawet wszystkie włosy na Twojej głowie są policzone (Mateusz 10.29-31) Ponieważ zostałeś stworzony na mój obraz (Rodzaju 1.27) We mnie żyjesz, poruszasz się i jesteś (Dzieje Apostolskie 17.28) Bo jesteś moim potomstwem (Dzieje Apostolskie 17.28) Znałem Cię zanim zostałeś poczęty (Jeremiasz 1.4-5) Wybrałem Ciebie, gdy planowałem stworzenie (Efezjan 1.11-12) Nie byłeś pomyłką (Psalm 139.15) Wszystkie Twoje dni są zapisane w mojej księdze (Psalm 139.16) Określiłem dokładny czas Twojego urodzenia i miejsce zamieszkania (Dzieje Apostolskie 17.26) Jesteś cudownie stworzony (Psalm 139.14) Ukształtowałem Cię w łonie Twojej matki (Psalm 139.13) I byłem pomocny w dniu twoich narodzin (Psalm 71.6) Jestem fałszywie przedstawiany

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Słyszeliście, że powiedziano przodkom: „Nie zabijaj”; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. Słyszeliście, że powiedziano: „Nie cudzołóż”. A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa. Słyszeliście również, że powiedziano przodkom: „Nie będziesz fałszywie przysięgał, lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi”. A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie. Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi». (Mt 5, 20-22a. 27-28. 33-34a. 37)   Za każdym razem, gdy czytam końcowe słowa Kazania na górze , przypomina mi się Herbertowska Kołatka:  Moja wyobraźnia to kawałek deski […] uderzam w deskę  a ona podpowiada  suchy poemat moralisty