Droga medytacji

A przecież Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem; oni zaś nie rozumieli, że troszczyłem się o nich. Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę - schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go. [Oz 11,3-4] Medytacja chrześcijańska, podobnie jak każda dobrze przeżywana modlitwa powinna nieść odnowione postrzeganie Boga. Czy tak jest? To pytanie na które może sobie odpowiedzieć każda i każdy z nas, gdyż odpowiedź na nie może być jedynie osobista. Dotyczy bowiem naszego sposobu myślenia o Bogu i przeżywania relacji z Nim. Oczywiście jak w każdym przypadku oceny samych siebie istnieje niebezpieczeństwo pewnego subiektywizmu, dlatego w ocenie wszelkich duchowych postępów należy być ostrożnym. Jeszcze lepiej z perspektywy chrześcijańskiej jest mieć kogoś, kto będzie pełnił w naszym życiu rolę kierownika lub towarzysza duchowego, gdyż jego spojrzenie z pewnym dystansem a zatem bardziej obiektywne może być

W ostatnim dniu roku liturgicznego Ewangelia przywołuje kolejny fragment mowy Jezusa o rzeczach ostatecznych. Ostatnie dni roku liturgicznego chcąc nie chcą wybiegają myślą do końca naszego życia. Otrzymujemy dziś od Chrystusa ważną wskazówkę: jak żyć, aby na końcu życia nie być rozczarowanym, ale spokojnie wyjść na spotkanie z Bogiem. Ta wskazówka brzmi:  Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie. Jak mawiał znany francuski filozof i myśliciel religijny Gabriel Marcel, człowiek jest  homo viator  - człowiekiem pielgrzymem, który często w trudzie, mniej lub bardziej świadomie zmierza do Miejsca Świętego. A na pielgrzymkę nie zabiera się wiele rzeczy. Musimy nauczyć się wybierać to, co najważniejsze, rezygnując z tego, co niepotrzebnie nas obciąża (zwłaszcza w wymiarze duchowym) lub co próbuje nas zniewolić. Trzeba też przygotować się na przeciwności, jeśli chce się dojść do celu.  To jest ów wymiar czujności. Drugi wymiar to modlitwa. Jak modlić się w każdym czasie? Wielu już prze