Życie w rytmie Marana Tha

W ostatnim dniu roku liturgicznego Ewangelia przywołuje kolejny fragment mowy Jezusa o rzeczach ostatecznych. Ostatnie dni roku liturgicznego chcąc nie chcą wybiegają myślą do końca naszego życia. Otrzymujemy dziś od Chrystusa ważną wskazówkę: jak żyć, aby na końcu życia nie być rozczarowanym, ale spokojnie wyjść na spotkanie z Bogiem.

Ta wskazówka brzmi: Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie.

Jak mawiał znany francuski filozof i myśliciel religijny Gabriel Marcel, człowiek jest homo viator - człowiekiem pielgrzymem, który często w trudzie, mniej lub bardziej świadomie zmierza do Miejsca Świętego. A na pielgrzymkę nie zabiera się wiele rzeczy. Musimy nauczyć się wybierać to, co najważniejsze, rezygnując z tego, co niepotrzebnie nas obciąża (zwłaszcza w wymiarze duchowym) lub co próbuje nas zniewolić. Trzeba też przygotować się na przeciwności, jeśli chce się dojść do celu.  To jest ów wymiar czujności.

Drugi wymiar to modlitwa. Jak modlić się w każdym czasie? Wielu już przed nami zadawało sobie pytanie: Czy chodzi o modlitwę nieustanną? I tak i nie! Z pewnością nie w sensie ciągłego odmawiania jakichś modlitw. Chrystusowi chodzi raczej o zachowanie wolności serca, której dobrym źródłem jest życie w świadomości nieustannej obecności przed Bogiem, bliskości naszego Pana. To sprawia, że łatwiej nam także przylgnąć naszą wolą do Jego woli, tak by na wzór Chrystusa naszym codziennym pokarmem stało się pełnienie woli Ojca. Na tej drodze jest jednak tylko jeden pewny przewodnik: Jezus Chrystus, ten który sam przeszedł wcześniej tę drogę. Świadomi tego pierwsi chrześcijanie często powtarzali modlitwę: Marana Tha! - Przyjdź Panie! I to  nie tylko w sensie pragnienia rychłego przejścia do wieczności czy oczekiwania końca świata. Czynili to, wiedząc, że codzienność to także miejsce obecności i działania Boga. Wszak sam Chrystus powiedział: Jestem z wami aż do skończenia świta. Zatem wezwanie Marana Tha możemy uczynić naszym zwykłym aktem strzelistym towarzyszącym nam w ciągu dnia, naszym wyznaniem wiary, naszą modlitwą pragnienia.

Marana Tha!  - Przyjdź Panie! Spróbujmy to zrobić. Powtarzajmy to wezwanie w wiarą. A wówczas zobaczymy, że On przyjdzie. Nie na końcu czasów! Przychodzi tu i teraz. Pozwala doświadczyć swojej obecności i swojej mocy. Przecież obiecał...

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Prawdziwe "ja" - dar od Boga

Obraz
  Z Ewangelii według św. Jana Jezus powiedział: „Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka, dlatego że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić, i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja sam z siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca” (J 10, 11-18). * * * Dzisiaj powraca do nas obraz, który przywołany był już w liturgii zaraz po Wielkanocy a w zasadzie dwa obrazy: Dobrego Pasterza i n...
Czytaj więcej

Zdrada

Obraz
  Z Ewangelii według Świętego Mateusza Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam?» A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali spożywanie Paschy?» On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: „Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami”». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę. Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda». Bardzo tym zasmuceni, zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?» On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurzył w misie, ten Mnie wyda. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez...
Czytaj więcej

Przyjść do Jezusa

Obraz
  Jezus powiedział do ludu: "Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mnie posłał, abym nic nie stracił z tego wszystkiego, co Mi dał, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym . (J 6, 35-40) [caption id="attachment_7358" align="aligncenter" width="600"] Ewangelia Jana 6,37. II. GRZECH, KTÓREGO NIE MOŻNA WYBACZYĆ (cd) Jednak obietnica Pisma Świętego brzmi: „Tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz Ewangelia Jana 6,37. To stwierdzenie nie ma daty ważności....
Czytaj więcej