Droga medytacji

  W ostatnim, najbardziej uroczystym dniu święta Jezus zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije!  Jak rzekło Pismo: Rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza» . [J 7, 37-38] Powoli dobiegają końca wakacje. Dla wielu to czas podróży, wyjazdów, urlopów. Żyjemy w świecie, który kolekcjonuje wrażenia. Dowodem na to są tysiące zdjęć, które wstawiamy na portale internetowe, opisy miejsc, które odwiedziliśmy, kulinariów, których zasmakowaliśmy. W dzieleniu się tymi wrażeniami często zaskakuje fakt, że wiele osób nie potrafi uwierzyć, że przygoda duchowa potrafi być o wiele ciekawsza niż ta zewnętrzna. Jak to  streścił niedawno jeden ze znanych rekolekcjonistów: „Jeśli nie ma życia wewnętrznego, to musi się coś dziać na zewnątrz, co daje człowiekowi poczucie dobrego wykorzystania swojego życia”. [ks. A. Muszala] Mało dziś jesteśmy wyczuleni na to, co niedotykalne, niewidzialne. Lubimy statystyki, które mierzą nasze życiowe osiągnięc

  Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie». Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem. (Mt 16, 13-20)   Postacią, która wysuwa się na plan pierwszy dzisiejszej Ewangelii jest bez wątpienia Piotr. Wyznaje mesjańską godność Jezusa –