Droga medytacji

Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary». Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna . (Łk 17, 5-6) Dzisiejsze wprowadzenie nawiązuje raz jeszcze do Ewangelii, którą usłyszeliśmy w ostatnią niedzielę. Apostołowie prosili Pana: „Przymnóż nam wiary” (Łk 17, 5). Taką prośbę do Boga w jakimś momencie naszego życia może skierować każda i każdy z nas, komu zależy na jakości i głębi swojej wiary. W zasadzie można powiedzieć, że wszystko, co robimy w życiu duchowym w taki, czy inny sposób ma na celu pogłębienie naszej wiary. Gdyby tak nie było, to jaki sens miałaby nasza modlitwa, nasze słuchanie Słowa Bożego, przyjmowanie sakramentów? Jeśli wiara jest naszą relacją z Bogiem, to naturalnym pragnieniem życia duchowego jest chęć jej pogłębienia. Święty Paweł nie pozostawia wątpliwości, że nasza wiara rodzi się ze słuchania a tym, w co się wsłuchujemy dla pogłębienia naszej w

Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary». Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna. Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź zaraz i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”? Czy okazuje wdzięczność słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”». (Łk 17, 5-10) Ewangelia dzisiejsza pokazuje, że problem wiary, borykania się z jej małością i słabością nie jest jedynie problemem naszym czy naszych czasów. Już sami Apostołowie mierzyli się z tym doświadczeniem. Myślę, że warto brać z nich przykład. Kiedy dostrzegają, że ich wiara jest po ludzku zbyt słaba przychodzą by porozmawiać o tym z najw