Droga medytacji

Medytacja uczy nas życia skupionego wiernie i w sposób zdyscyplinowany wokół modlitwy. Jest to droga, która prowadzi do doświadczenia działania Ducha Świętego. W medytacji uczymy się naturalnie otwierać nasze serca na łaskę, tak jak kwiat otwiera się naturalnie na słońce. Medytacja uczy nas ponadto, że w działanie Ducha Świętego musimy zaangażować całe nasze serce, jeżeli chcemy odpowiedzieć na zaproszenie do wypłynięcia na głębię , co się rozumie przez porzucenie naszej powierzchowności. Ta zdolność przeżywania głębi naszego życia charakteryzuje tych, których życie jest naprawdę zanurzone w Bogu. Doświadczenie medytacji jest pierwszym krokiem do tego, aby nauczyć się otwartości na działanie Boga w naszym życiu i naturalnie wynikającej z niej chęci odpowiedzi, która staje się potrzebą naszego serca, wypełnionego przez dar łaski. Z medytacji z kolei zdolność ta przenosi się na całe nasze życie, także na nasze najbardziej prozaiczne zajęcia, bo one także w życiu chrześcijanina są

Jednym z głównych tematów, których dotyka dzisiejsza liturgia słowa jest wierność i gotowość pójścia za Jezusem. Dla świętego Pawła była to także wartość najważniejsza, dla której gotów był poświęcić wszystko inne. Zarówno wolność jak i życie. Nie on jeden zresztą. Dzisiaj słyszymy, że na całej drodze towarzyszy Jezusowi wiele osób. Chciały z Nim być. Wierzyły, że ma On coś ważnego do powiedzenia i coś trwałego do ofiarowania. Byli Nim zafascynowani. Jezus nigdy nie odpychał ludzi. Ale nie chce też, by szli za Nim z fałszywymi oczekiwaniami. Mówi do nich bardzo jasno. Kto wiąże się z Nim - kto chce być prawdziwym chrześcijaninem - musi wiedzieć, czego się od niego oczekuje. Musi dobrze się zastanowić, czy jest w stanie temu podołać. Bo nie ma sensu zatrzymywać się w połowie drogi i wycofać się. Jezus chce mieć naśladowców, chrześcijan, którzy idą za Nim sumiennie i rozważnie. Wśród oczekiwań, jakie stawia Jezus jest jedno, które moglibyśmy określić mianem: dziwne. Wybrzm