Droga medytacji

Albowiem tak mówi Pan Bóg, Święty Izraela: «W nawróceniu i spokoju jest wasze ocalenie, w ciszy i ufności leży wasza siła. Ale wyście tego nie chcieli! (Iz 30,15) Może kogoś zdziwić, że wybrałem dziś na wprowadzenie do medytacji tak krótki tekst z Pisma Świętego. Ale ten krótki tekst niesie tak głęboką treść, że wystarczyłby na wiele czytań i medytacji i jest nazywany duchowym testamentem Izajasza. Jest mi też szczególnie bliski po pierwsze ze względu na Izajasza – tego wielkopostnego proroka a po drugie dlatego, że od ponad trzydziestu lat wita mnie za każdym razem gdy przyjeżdżam do opactwa benedyktynów w Tyńcu, bo wypisany jest przy wejściu, tuż nad schodami prowadzącymi do domu gości. Podczas niedawnego spotkania międzyreligijnego chrześcijan i muzułmanów jeden ze znajomych ojców jezuitów dzielił się świadectwem z kongresu, jak odbył się ostatnio na Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie a poświęconego milczeniu. Jak wspomniał – towarzyszenie duchowe różnym osobom a także inne

Jakub był ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem. Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem prawym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie. Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów”. Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański. (Mt 1,16.18-21.24a) Bardzo niewiele wiemy z Biblii o św. Józefie. Poza tym, że był z rodu królewskiego. "(...)Jakub ojcem Józefa, męża Maryi, z której narodził się Jezus, zwany Chrystusem" (Mt 1,16) Wiemy też, że był z zawodu cieślą i opiekunem Jezusa w czas

Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim. Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza. Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy [tamci] weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie! W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmili o tym, co widzieli. (Łk 9,28b-36) Każdy, kto choć raz przeczyta