W rocznicę...
Dzisiaj dane mi jest przeżywać szczególny dzień - kolejną rocznice moich święceń kapłańskich. Az trudno uwierzyć, że to już 15 lat!!! A jednak! Tak wiele się przez te piętnaście lat wydarzyło: kolejne miejsca pracy, a w każdym z nich ludzie - niezwykli i niezapomniani.
Otrzymałem od wielu z Was życzenia. Serdecznie za nie dziękuję, dziękuję za pamięć - zwłaszcza tę najważniejszą - w modlitwie, za to, że jesteście! I zapewniam, że nosze Ws wszystkich w moim sercu, w mojej modlitwie a zwłaszcza w tej najważniejszej i najpiękniejszej, gdy każdego dnia staję przy ołtarzu.
Tak było przed piętnastu laty....
To zdjęcie z pierwszej Mszy św, która odprawialiśmy wraz z księdzem Prymasem zaraz po święceniach.
W pewnym człowieku narodził się Chrystus.
Ale ów człowiek nie słyszał
Anielskich harf,
Ani śpiewu pasterzy,
Ani nie przyniósł Chrystusowi w darze
Złota i mirry
Na podobieństwo trzech Mędrców.
Anielskich harf,
Ani śpiewu pasterzy,
Ani nie przyniósł Chrystusowi w darze
Złota i mirry
Na podobieństwo trzech Mędrców.
Nie miał złota i mirry.
Ani nie uważał się za mędrca.
Ofiarował Mu natomiast
Swoją samotność,
Swoje cierpienia,
Swoje grzechy,
Swoją biedę,
Swoje upadki,
Po prostu
Wszystko, co posiadał.
Swoją samotność,
Swoje cierpienia,
Swoje grzechy,
Swoją biedę,
Swoje upadki,
Po prostu
Wszystko, co posiadał.
Powiedział:
- Ty zawsze polujesz na człowieka, Panie.
Upodobałeś sobie mnie,
Chociaż nie wiem dlaczego...
- Ty zawsze polujesz na człowieka, Panie.
Upodobałeś sobie mnie,
Chociaż nie wiem dlaczego...
Tak narodził się Chrystus w pewnym człowieku.
R. Brandstaetter
Czyż nie zalewa nas fala wzruszenia, gdy wspominamy, z jakim entuzjazmem wypowiedzieliśmy pierwsze «tak» w dniu święceń kapłańskich? «Oto jestem!» Odpowiedzieliśmy Temu, który nas powoływał do pracy dla swego Królestwa. «Oto jestem!» Powinniśmy to powtarzać codziennie świadomi, że zostaliśmy w sposób szczególny posłani, by służyć wspólnocie zbawionych in persona Christi.
«Dar i tajemnica», które otrzymaliśmy, są zaprawdę nadzwyczajne. Codzienne doświadczenie poucza nas, że musimy je zachować poprzez niewzruszone przylgnięcie do Chrystusa, umacniane stałą modlitwą. Lud chrześcijański pragnie nas widzieć przede wszystkim jako «ludzi modlitwy». Tym, którzy nas spotykają, nasze słowa i czyny powinny ukazywać wierną i miłosierną miłość Bożą.
Bł. Jan Paweł II
Komentarze
Prześlij komentarz