W medytacji spotykamy zmartwychwstałego Jezusa

Medytacja jest spotkaniem Jezusa Chrystusa Zmartwychwstałego. Jest odkryciem, że Jezus żyje, możemy Go dotknąć w wymiarze duchowym tak jak uczyniła to Maria Magdalena, możemy usłyszeć, jak mówi do naszego serca, zwracając się do nas bardzo osobiście, po imieniu, gdyż każda medytacja jest bardzo osobistym i niepowtarzalnym doświadczeniem naznaczonym piętnem indywidualności i bardzo osobistego, niepodobnego do innych spotkania z Chrystusem.
Medytacja pozwala nam dotknąć żywej tajemnicy, przekraczającej granice naszych myśli i uczuć, wykraczając poza zdolność ludzkich możliwości organizacji, kontroli czy kierowania tym doświadczeniem. Wchodząc w doświadczenie medytacji zaczynamy odkrywać, że nią sama i jej owocami kieruje Ktoś inny i rządzą zupełnie inne prawa niż te, do których przywykliśmy na co dzień.
O ile jednak obecność Chrystusa, jakiego spotykamy w medytacji w naszych sercach jest prawdziwa i silna i o ile ma ona wielka moc przemiany ludzkiego serca (tak jak przemieniła serca zalęknionych Apostołów, czy zasmuconej Marii Magdaleny) o tyle nigdy nie narzuca się ona nam na silę – ponieważ jest miłością. On nie wyważy na sile drzwi naszego serca, musimy je sami przed Nim otworzyć.  Potrzeba nam tak jak w postawie Marii Magdaleny pewnego wysiłku i wytrwałości w poszukiwaniu Jezusa z miłością. Jeśli jednak nam tej postawy nie zabraknie Chrystus objawi się nam w całej pełni i chwale.
Królestwo Boże jest w nas – o czym przypomina nam nieustannie Chrystus. Jest mocą, która potrafi ogarnąć nasze serca po to, aby je przemienić i w nich królować a z nich całym naszym życiem. Wiara w to Królestwo jest istotą chrześcijańskiej radości i sprawia, że możemy nie tylko cieszyć się jego owocami tu i teraz, ale także świadczyć o tej radości jaka jest w nas.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Prawdziwe "ja" - dar od Boga

Obraz
  Z Ewangelii według św. Jana Jezus powiedział: „Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka, dlatego że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić, i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja sam z siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca” (J 10, 11-18). * * * Dzisiaj powraca do nas obraz, który przywołany był już w liturgii zaraz po Wielkanocy a w zasadzie dwa obrazy: Dobrego Pasterza i n...
Czytaj więcej

Zdrada

Obraz
  Z Ewangelii według Świętego Mateusza Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam?» A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali spożywanie Paschy?» On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: „Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami”». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę. Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda». Bardzo tym zasmuceni, zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?» On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurzył w misie, ten Mnie wyda. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez...
Czytaj więcej

Przyjść do Jezusa

Obraz
  Jezus powiedział do ludu: "Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mnie posłał, abym nic nie stracił z tego wszystkiego, co Mi dał, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym . (J 6, 35-40) [caption id="attachment_7358" align="aligncenter" width="600"] Ewangelia Jana 6,37. II. GRZECH, KTÓREGO NIE MOŻNA WYBACZYĆ (cd) Jednak obietnica Pisma Świętego brzmi: „Tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz Ewangelia Jana 6,37. To stwierdzenie nie ma daty ważności....
Czytaj więcej