Najświętsze Imię Jezus

 

Z Ewangelii według Świętego Jana

Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł: «Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi».

Jan dał takie świadectwo: «Ujrzałem ducha, który zstępował z nieba jak gołębica i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym».(J 1, 29-34)

 

«Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. »

Jestem uczniem Jezusa, który jest Barankiem Bożym? Co to oznacza w moim życiu? Jak i czy na nie rzeczywiście wpływa?

Jezus jest Tym, który przewyższa nas godnością, pragnie w naszym życiu objawiać się jako miłujący Bóg. Czy jest we mnie pragnienie naśladowania Jezusa?

Jan rozpoznaje i uznaje w Jezusie Mesjasza dzięki swej duchowej wrażliwości. Duchowa wrażliwość Jana jest owocem jego życia duchowego: modlitwy, wsłuchiwania się w Słowo Boże, otwartości na Ducha Świętego – słowem życia w bliskości Boga. Tylko żyjąc na co dzień w bliskości Jezusa możemy zostać przeniknięci do głębi Jego duchem, Jego stylem myślenia i sposobem patrzenia. Tylko w bliskości Jezusa możemy nauczyć się rozeznawać delikatny głos Boga i być Mu posłusznym.

Dziś wspomnienie Imienia Jezus. Tym imieniem posługujemy się w naszej codziennej medytacji. Za tym imieniem uczymy się podążać w modlitwie i w życiu. Wielki prekursor modlitwy Imieniem Jezus św. Bernard ze Sieny pisał: „Przyzywanie Imienia Jezus – umacnia naszą wiarę. To droga do poznaniu Jezusa Chrystusa i do uczestnictwa w Jego światłości. To światło duszy. Brama życia. Fundament wiecznego zbawienia. Kto w modlitwie czy w życiu liczy na własne zdolności, powierza swe losy niewidomemu przewodnikowi. Kto zaś podąża za Imieniem Jezus zyskuje światło duszy, gdyż Imię to jest najlepszym przewodnikiem, niezawodną drogą życia prowadzącego ku zbawieniu. Podążając tą drogą mocą tego Imienia coraz mocniej jednoczymy się z Bogiem”. (św. Bernard ze Sieny, Kazanie 49, O chwalebnym Imieniu Jezusa Chrystusa)

„Ja to ujrzałem i daję świadectwo” – mówi Jan. On spotkał osobiście Jezusa, ujrzał w Nim Syna Bożego i chce teraz dawać o Nim świadectwo. My także spotykamy Go osobiście w codziennej medytacji, w Eucharystii.

Niech codzienna praktyka medytacji przeradza się w życie kontemplacyjne a wraz z nim w głębokie doświadczenie żywej obecności Jezusa w naszym codziennym życiu.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Przyjść do Jezusa

Czujność to dynamiczne, wzajemne oddziaływanie serca i zmysłów

Terapeutyczny wymiar medytacji