Nowy Rok 2025

Drodzy Medytujący,

kolejną medytacyjną środę zabiera nam uroczystość kościelna. Tydzień temu Boże Narodzenie, dziś Świętej Bożej Rodzicielki. Obie jednak przynoszą głębokie treści warte przemedytowania. Ewangelia dzisiejsza ukazuje nam dwa sposoby przeżywania wiary:

Pasterze pospiesznie udali się do Betlejem i znaleźli Maryję, Józefa oraz leżące w żłobie Niemowlę. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli, co im zostało objawione o tym dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, zdumieli się tym, co im pasterze opowiedzieli.

Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to zostało przedtem powiedziane.

Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał Anioł, zanim się poczęło w łonie Matki. (Łk 2, 16-21)

Pierwszy to pełen entuzjazmu, radości, zadziwienia i chęci dzielenia się nią sposób przeżywania wiary przez pasterzy. Choć przez Żydów uważani byli za ludzi z marginesu, nie znających Prawa i niezbyt religijnych, to w tym wypadku zawstydzają nas swoją dyspozycyjnością i odpowiedzią na słowa aniołów mówiących im o narodzeniu Mesjasza. Nie wiemy na ile te wydarzenia, w których mieli udział zmieniły ich życie, ufam że dzięki spotkaniu z Emmanuelem stali się nowymi ludźmi, ale bez wątpienia możemy uczyć się od nich wiary prostej, radosnej i pełnej entuzjazmu.

Drugi sposób, to wiara przeżywana przez MAryję. Ona w cichości serca rozważa wszystkie te wydarzenia, jakie Ją spotykają od kilku miesięcy. Jest - jeśli można tak powiedzieć - wzorem wiary kontemplacyjnej, przeżywanej głęboko w sercu, ale też mocno kształtującej Jej codzienne życie.

Można powiedzieć, że Maryja jest duchową Matką życia kontemplacyjnego i tak jak zapewne kiedyś małego Jezusa uczyła pierwszych kroków w wierze i modlitwie, tak od chwili gdy w testamencie pod Krzyżem wzięła nas za swoje dzieci chce być tą duchowa Przewdodniczką dla każdej i każdego z nas. 

Uczmy się od Maryi zachowywania w sercu Bożych prawd, postawy oczekiwania i zaufania płynących z wiary a przede wszystkim nadziei, która jest tematem przewodnim nowego roku jubileuszowego.

A w pierwszy dzień Nowego Roku zatrzymując się przy niej w chwili osobistej medytacji przyjmijmy dar Jej duchowego macierzyństwa i pozwólmy Jej rodzić nas w porządku łaski do całkowitego zaufania Jej Synowi.

A poniższe życzenia pragnę skierować dziś do Was wszystkich razem i do każdego z osobna. Dziękuję Bogu, że jesteście!