Duch Prawdy

 Z Ewangelii według Świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi.

Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi». (J 16, 12-15)

Dziś wspomnienie liturgiczne wielkiego Polaka - kardynała Stefana Wyszyńskiego, Prymasa Tysiąclecia.

Dochodzenie do prawdy o Bogu, sobie, innych ludziach i ogólne o życiu nie odbywa się tak od razu. Potrzebny jest nam czas i doświadczenie, które zbieramy przez całe nasze życie. Mądrość nabywa się bowiem przez całe lata naszej egzystencji, która na tyle jest stabilna, na ile potrafimy wyciągnąć wnioski z każdej zaistniałej sytuacji w życiu…

Również w dzisiejszej Ewangelii Jezus uświadamia nam, że potrzebujemy czasu i ciągłego dojrzewania, abyśmy potrafili przyjąć wszystko, czego pragnie nam udzielać.

Nasze życie z Jezusem – życie duchowe – jest także procesem. Potrzebujemy nade wszystko pokory i cierpliwości by duchowo rozwijać się i wzrastać. Jest to także doświadczenie duchowości medytacyjnej. Śmiem twierdzić, że to droga, gdzie potrzeba szczególnie dużo pokory i cierpliwości

Jezus zsyła na apostołów Ducha św., który ma doprowadzić i prowadzić stale w „duchu prawdy”.

Siedem darów Ducha św. to mądrość, rozum, rada, męstwo, umiejętność, pobożność oraz bojaźń Boża. My też, jako uczniowie Chrystusa, tych darów potrzebujemy, aby nie zagubić drogi wśród zawiłych sytuacji naszej codzienności.

Nie jest to łatwe, bo świat wskazuje zupełnie inne drogi. Nam, jako uczniom i naśladowcom Chrystusa nie wolno „spocząć na laurach”, tłumacząc to tym, że tak robi przecież wielu wokoło nas…

Wzywajmy często światła i mocy Ducha Świętego (między innymi przychodzącego w słowie, które towarzyszy praktyce medytacji), pamiętając, że On jest najlepszym i najbardziej wiarygodnym Przewodnikiem przez życie, bo jest Duchem Prawdy.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Między ciszą a ciszą...

Obraz
  Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest tym, który go uprawia. Każdą latorośl, która nie przynosi we Mnie owocu, odcina, a każdą, która przynosi owoc, oczyszcza, aby przynosiła owoc obfitszy. Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was. Trwajcie we Mnie, a Ja w was będę trwać. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie – jeżeli nie trwa w winnym krzewie – tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. Ja jestem krzewem winnym, wy – latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. Ten, kto nie trwa we Mnie, zostanie wyrzucony jak winna latorośl i uschnie. Potem ją zbierają i wrzucają w ogień, i płonie. Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, to proście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moi...
Czytaj więcej

Posłani - powołani

Obraz
  Z Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. A oto imiona dwunastu apostołów: pierwszy – Szymon, zwany Piotrem, i brat jego Andrzej, potem Jakub, syn Zebedeusza, i brat jego Jan, Filip i Bartłomiej, Tomasz i celnik Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Tadeusz, Szymon Gorliwy i Judasz Iskariota, ten, który Go zdradził. Tych to Dwunastu wysłał Jezus i dał im takie wskazania: «Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego. Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie». (Mt 10, 1-7) Stara legenda opowiada o dwóch mnichach, którzy wyczytawszy w księgach, że na końcu świata jest takie miejsce, gdzie ziemia styka się z niebem, postanowili pewnego dnia wyruszyć na jego poszukiwanie. Przysięgli sobie, że nie wrócą, dopóki nie znajdą tego niezwykłego zak...
Czytaj więcej

Podążać Jego drogą i z Nim

Obraz
  Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić». (Mt 11, 25-27) Jest taka historia opowiadająca o niemieckim poecie Reinerze Marii Rilke, który mieszkał przez pewien czas w Paryżu. Aby dojść na uniwersytet, codziennie przechodził bardzo ruchliwą ulicą. Na rogu tej ulicy mijali żebraczkę, proszącą przechodniów o jałmużnę. Rilke nigdy jej nic nie dawał, podczas gdy jego Francuska przyjaciółka, która często towarzyszyła mu w drodze na uczelnię  czasem rzucała kobiecie jakąś monetę. Kiedyś zapytała poetę: – Dlaczego nigdy nic nie dajesz tej biedaczce? – Powinniśmy podarować coś jej sercu, a nie jej dłoniom – odparł. Następnego dnia Rilke przy...
Czytaj więcej