Święty Józef

Józef z Nazaretu jak podają Ewangelie pochodził z rodu Dawida z pokolenia Judy. Wiemy, że Józef gdy dowiedział się, że Maryja jest brzemienna chciał ją oddalić, jednak we śnie został wezwany do przyjęcia Maryi do siebie. Mimo, że nie on był ojcem dziecka z pokorą przyjął wolę Boga. Równie sumiennie wykonał otrzymane polecenie udania się do Egiptu, aby uchronić Jezusa przed Herodem. Ostatni raz św. Józef wspominany jest w Biblii, gdy Jezus w wieku 12 lat zgubił się w Jerozolimie.

To niewielka ilość informacji w Piśmie Świętym jak na ziemskiego opiekuna Jezusa nie przeszkodziła, aby tej niezwykłej postaci poświęcono cały rozdział nauki zwany "józefologią" na podobieństwo mariologii, czyli dziedziny teologii, która zajmuje się postacią Matki Bożej. Polskie studium tej postaci doczekało się nawet swojej strony: www.jozefologia.pl.

Już na podstawie tych krótkich biblijnych fragmentów o św. Józefie, jakie są dostępne możemy wyobrazić sobie Józefa jako człowieka, którego cechuje pracowitość, odwaga, odpowiedzialność, miłość, czułość, ale też skromność, milczenie, opanowanie i niezwykle posłuszeństwo Bogu. Św. Józef kumuluje więc w sobie wzór wszystkich podstawowych męskich cnót.

Warto w tym miejscu przywołać adhortację apostolską św. Jana Pawła II „Redemptoris Custos. O Świętym Józefie i jego posłannictwie w życiu Chrystusa i Kościoła” ogłoszoną 15 sierpnia 1989 r.  Papież-Polak przywiązany do tradycyjnego modelu rodziny i wielkiej roli ojcostwa w wychowaniu dzieci sam z własnej inicjatywy ogłosił ten dokument by wzmocnić dokonania poprzednich papieży w propagowaniu kultu i wzoru św. Józefa. Jak przypomina Jan Paweł II: Ojcostwo św. Józefa wyraziło się w sposób konkretny w tym, że uczynił ze swego życia służbę, złożył je w ofierze tajemnicy wcielenia i związanej z nią odkupieńczej misji Chrystusa; posłużył się władzą, przysługującą mu prawnie w świętej Rodzinie, aby złożyć całkowity dar z siebie, ze swego życia, ze swej pracy; przekształcił swe ludzkie powołanie do rodzinnej miłości w ponadludzką ofiarę z siebie, ze swego serca i wszystkich zdolności, w miłość oddaną na służbę Mesjaszowi, wzrastającemu w jego domu.

Historia i postawa św. Józefa - „ziemskiego ojca Jezusa” i biblijnej postaci stojącej na uboczu, warte są dziś rozważania i przypominania dla należytego rozumienia wartości i roli ojcostwa w rodzinie, a także tradycyjnego wzoru mężczyzny, który dziś wydaje się, że zagubił się w nowoczesnym świecie a zwłaszcza w nowoczesnej Europie.