Święto Jezusa Chrystusa – Najwyższego i Wiecznego Kapłana

W pierwszy dzień Przaśników, kiedy ofiarowywano Paschę, Jezus, gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje». Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: «To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. Zaprawdę, powiadam wam: Odtąd nie będę już pił napoju z owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić będę go nowy w królestwie Bożym».(Mk 14,22-25)

Przeżywamy dziś Święto Jezusa Chrystusa – Najwyższego i Wiecznego Kapłana

To jedno z najnowszych świąt obchodzonych w Kościele katolickim. Ten dzień ma stać się momentem świętowania sakramentu kapłaństwa, tak by dzień Wielkiego Czwartku był w pełni skupiony na tajemnicy Eucharystii.

Pomysł tego święta, wiem, że nie bez natchnienia Ducha Świeęego zrodził się w sercach dwóch wielkich współczesnych kapłanów: Ojca Świętego Benedykta XVI i kard. Roberta Saraha – Prefekta Watykańskiej Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, którzy w ten sposób pragnęli odpowiedzieć na prośby, które napływały do Stolicy Apostolskiej z różnych stron świata jako owoc i upamiętnienie Roku Kapłańskiego obchodzonego w Kościele na przełomie 2009 i 2010 r. A ponieważ wprowadzone zostało w ostatnich dniach pontyfikatu papieża Benedykta XVI stało się dla Kościoła niejako jego testamentem duchowym i wyrazem głębokiej troski papieża – seniora o pogłębianie świętości życia duchowieństwa a zarazem inspiracją do modlitwy o nowe, święte i liczne powołania do służby kapłańskiej.

Jezus Chrystus jest kapłanem, który składa Ojcu ofiarę z życia w naszym imieniu. Wybitny człowiek Kościoła kard. Charles Journet trafnie zauważył, że „nikt nie zdoła wejść w głąb tajemnicy, nikomu nie będzie dane poniekąd doświadczalne zrozumienie odkupieńczych zamysłów, o ile i jego samego nie trawi pragnienie zbawienia świata dla Boga”. W istocie, zrozumieć sens ofiary Chrystusa, Jego najwyższego, doskonałego i nieprzemijającego kapłaństwa, można tylko z sercem pełnym miłości.

Boże, Ty ustanowiłeś swojego Syna Najwyższym i Wiecznym Kapłanem, umocnij dziś w powołaniu i wierze wszystkich kapłanów, a zwłaszcza tych, dzięki posłudze których mogę karmić się Twoim słowem i doświadczać łaski w sakramentach święty. Amen

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Przyjść do Jezusa

Czujność to dynamiczne, wzajemne oddziaływanie serca i zmysłów

Terapeutyczny wymiar medytacji