Dobre nasienie słowa

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza

Jezus odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie, mówiąc: «Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście».

On odpowiedział: «Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie.» (Mt 13, 36-43)

Jezus z wielką prostotą próbuje nam tłumaczyć w ostatnich dniach tajemnice Królestwa Bożego. Czy przybliżając to Królestwo Boże we wczoraj przywołanym obrazie ziarnka gorczycy, czy też dzisiaj, w obrazie siewu ziarna, którego dokonuje Syn Człowieczy uświadamia nam, że często to Boże życie wzrasta w nas prawie niezauważalnie. Jezus przypomina też nam, jaka jest logika życia, do którego nas zaprasza: Musimy być czujni i wrażliwi na łaski, które On nieustannie nam daje, ponieważ są one często zagrożone.

Przenosząc to na język medytacji słyszymy w Ewangelii, że «Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy». Słowo, które towarzyszy nam jest wezwaniem bezpośrednio odwołującym się do Jezusa i w tym sensie nie mamy wątpliwości, że każde wezwanie, które wypowiadamy w czasie medytacji jest tym dobrym ziarnem, które niosąc w sobie łaskę, kiedy padnie na dobry grunt naszego serca może przynieść jedynie dobre owoce.

Jezus mówi, że rolą, na której sieje ziarno słowa jest świat. Każda i każdy z nas jest częścią tego świata. W dużej mierze od nas zależy, czy słowo, na które się otwieramy przyniesie w naszym życiu dobre owoce czy też nie. Ziarno łaski i zaczyn miłości, który wraz ze słowem przychodzą do nas w czasie medytacji i które dopuścimy do naszego serca, są w stanie nas przemienić. Należy jedynie zapewnić łasce odpowiednie warunki  by mogła w nas wzrastać. Tymi warunkami między innymi jest wytrwałość, otwartość naszego serca i cisza, która pozwala temu słowu działać. 

Jezus niejednokrotnie uświadamia nam, że niesamowite są efekty przyjęcia tego Królestwa przez człowieka - życie człowieka staje się bardzo bogate i życiodajne, staje się miejscem dobrym dla innych.

Jezus ukazując obraz ziarna słowa i ziarna łaski, które musi często walczyć o wzrost i rozwój z chwastem naszych słabości, które także dają znać o sobie w praktyce medytacji przez liczne rozproszenia, które próbują zakłócić proces medytacji uczy nas tak naprawdę pokornego i cierpliwego wzrastania w życiu duchowym. Wytrwałość i cierpliwość w medytacji uczy nas też jak strzec się pokusy zniecierpliwienia, przeskakiwania kolejnych etapów rozwoju duchowego, pozornego i powierzchownego wzrostu.

Praktyka medytacji uświadamia nam, że warto pozwolić, aby Boża łaska spokojnie, ale konsekwentnie pracując w nas, nadała naszemu życiu nową jakość, tak abyśmy nią przemienieni sami stali się znakiem Królestwa Bożego w świecie.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Prawdziwe "ja" - dar od Boga

Obraz
  Z Ewangelii według św. Jana Jezus powiedział: „Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka, dlatego że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić, i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja sam z siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca” (J 10, 11-18). * * * Dzisiaj powraca do nas obraz, który przywołany był już w liturgii zaraz po Wielkanocy a w zasadzie dwa obrazy: Dobrego Pasterza i n...
Czytaj więcej

Zdrada

Obraz
  Z Ewangelii według Świętego Mateusza Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam?» A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali spożywanie Paschy?» On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: „Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami”». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę. Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda». Bardzo tym zasmuceni, zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?» On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurzył w misie, ten Mnie wyda. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez...
Czytaj więcej

Przyjść do Jezusa

Obraz
  Jezus powiedział do ludu: "Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mnie posłał, abym nic nie stracił z tego wszystkiego, co Mi dał, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym . (J 6, 35-40) [caption id="attachment_7358" align="aligncenter" width="600"] Ewangelia Jana 6,37. II. GRZECH, KTÓREGO NIE MOŻNA WYBACZYĆ (cd) Jednak obietnica Pisma Świętego brzmi: „Tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz Ewangelia Jana 6,37. To stwierdzenie nie ma daty ważności....
Czytaj więcej