Święta przestrzeń życia

Zdejmij sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest święte. [Wj 3,5]

Medytacja, która zanurza nas w chwili bieżącej, poprzez  głębsze doświadczenie tej chwili pozwala nam odkrywać prawdę, o której w biegu życia często zapominamy, że przestrzeń, w której funkcjonujemy (szczególnie przestrzeń modlitwy, ale nie tylko) jest „miejscem” świętym, ponieważ jest przestrzenią Bożej obecności i Bożego działania i gdzie jesteśmy zaproszeni do tego, aby stanąć przed Bogiem i szukać Go tu i teraz, aby wsłuchać się w Jego głos, który mówi do naszego serca. „Zdejmij sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz; jest ziemią świętą” – mówi Bóg do każdej i każdego z nas. Żyjemy w świecie, w którym sacrum jest tak bardzo wypierane przez profanum, że trudno nam uwierzyć, że całe nasze życie jest święte i że w życiu chrześcijanina nie ma i nie może być podziału na sacrum i profanum, gdyż dokonując takiego podziału wykazujemy niezrozumienie tego, czym jest nasze powołanie.

Jeśli jednak nie stracimy z pola widzenia faktu, że nasze życie rzeczywiście jest święte, wówczas łatwiej nam będzie poszukiwać działania  Boga w każdym dniu, chwila po chwili, gdyż bieżąca jest tą chwilą, w której jesteśmy zaproszeni by odpowiedzieć na zaproszenie ofiarowane nam przez miłość Boga, abyśmy z Nim współtworzyli nowe, lepsze oblicze świata.

To właśnie w chwili bieżącej ja – człowiek i Bóg możemy się spotykać.  jak pisze Teilhard de Chardin: „Czas historyczny chwili bieżącej zostaje bowiem pochłonięty przez wieczne „teraz” Boga. To właśnie tu i teraz Bóg w swojej miłości pragnie napełniać nas swoją łaską a to oznacza, że nie musimy jej nigdzie szukać, czy o nią zabiegać, wystarczy się na nią otworzyć, aby mieć wszystko.