Patron kapłanów i patron ludzi modlitwy
Dzisiaj wspomnienie jednego z niezwykłych świętych: JANA MARII VIANNEYA. Myślę, że najlepszym sposobem uczczenie go w dniu jego wspomnienia będzie oddać mu głos. To, co najbardziej uderza w jego nauczaniu, to fakt, że o ważnych duchowych kwestiach potrafił mówić z wielka prostotą. Myślę, że w tym fragmencie jego katechezy o modlitwie także medytujący znajda dla siebie prawdziwy pokarm duszy:
Modlitwa jest niczym innym jak zjednoczeniem z Bogiem. Jeśli ktoś ma serce czyste i zjednoczone z Bogiem, Będzie odczuwał
szczęście i radość, które go wypełniają i których nikt i nic nie zdoła go pozbawić; doznaje ponadto światła, które go oświeca i prowadzi. W tym ścisłym zjednoczeniu jakim jest prawdziwa modlitwa Bóg i dusza są jakby razem stopionymi kawałkami wosku, których już nikt nie potrafi rozdzielić. To zjednoczenie Boga z lichym stworzeniem jest czymś niezrównanym, jest szczęściem, którego nie sposób zrozumieć.
Nie zasługujemy na dar modlitwy. Ale dobry Bóg pozwolił, abyśmy z Nim rozmawiali.
Dzieci moje, wasze serce jest ciasne, ale modlitwa rozszerza je i czyni zdolnym do miłowania Boga. Modlitwa jest
przedsmakiem nieba, jest jakby zstąpieniem do nas rajskiego szczęścia. Zawsze przepełnia nas słodyczą; jest miodem
spływającym do duszy, który sprawia, iż wszystko staje się słodkie. W chwilach szczerej modlitwy znikają utrapienia jak śnieg
pod wpływem słońca.
Modlitwa sprawia także, iż czas mija tak szybko i tak przyjemnie, że nawet nie zauważa się jego trwania.
Są tacy, którzy jak ryby w falach całkowicie zatapiają się w modlitwie. Dzieje się tak dlatego, że całym sercem są
oddani Bogu.
My natomiast, ileż to razy stajemy przed Bogiem nie wiedząc, jak się zachować ani o co prosić? Kiedy idziemy do
kogoś, wiemy dobrze, po co idziemy. Co więcej, są tacy, którzy zdają się mówić do Pana: "Powiem kilka słów, żeby mieć już
spokój". Modlitwa będąca zanurzeniem w Bogu jest prawdziwym skarbem człowieka wierzącego a gdzie jest nasz skarb tam powinny biec nasze myśli. Błogosławioną powinnością i zadaniem człowieka jest modlitwa i miłość. Módlcie się i miłujcie: oto, czym jest szczęście człowieka na ziemi.
Z katechezy św. Jana Marii Vianneya
Komentarze
Prześlij komentarz