Bóg, który przebacza...

"Któż może odpuszczać grzechy, prócz Boga?" Uczeni w Piśmie uznają za bluźnierstwo przypisywanie sobie przez Jezusa prawa do odpuszczania grzechów. Grzechy może odpuszczać tylko Bóg. Dlatego też dla chrześcijan tak ważna jest władza Jezusa: od Jego władzy zależy Jego prawo do przekazania uczniom polecenia, by w Jego imieniu udzielali rozgrzeszenia. W każdorazowo odmawianym Credo składamy wyznanie wiary w "w odpuszczenie grzechów". 

Pozostaje jednak pewna wątpliwość osób niewierzących, lub wątpiących czy w jakiś sposób skrzywdzonych: Czy Bóg może tak po prostu "przekreślić przestępstwa", jak pisze o tym w dzisiejszej Liturgii Słowa prorok Izajasz? Dla wielu skrzywdzonych osób, którzy nie potrafią zdobyć się na przebaczenie może to wcale nie być tak oczywiste. Zresztą nie tylko dla nich. Spierający się ze sobą teologowie i filozofowie być może przeoczyli, że od dawna stawiane jest inne pytanie: czy za oczywistością faktu, iż Bóg odpuszcza grzechy, nie kryje się bluźnierstwo wobec człowieka, zwłaszcza tego skrzywdzonego i dotkniętego skutkami grzechu?

"Kto - oprócz ofiary grzechu - ma prawo odpuścić grzech?" Czy jedynym rozgrzeszeniem i przebaczeniem, które się liczy, nie jest przebaczenie, którego udziela lub przed którym się wzbrania ofiara niesprawiedliwości? I wcale nie jest to tak niedorzeczne, że ofiara może mieć wrażenie, iż Bóg, który przebacza grzesznikowi, naigrawa się z niej, jakby nic nie obchodziło Go jej cierpienie.

Dlatego też najpierw musimy zastanowić się, kim jest Bóg? Zrozumienie Boga, który przebacza nie jest możliwe bez zrozumienia Boga, który naprawdę stał się człowiekiem i który wziął na siebie karę za wszystkie popełnione przez człowieka grzechy i zbrodnie. Wszechmogący Bóg, władający w niebie sam stał się cierpiącym, stał się ofiarą niesprawiedliwości, pychy i maltretowania. Przyjął ciało i w tym ciele doświadczył wszystkiego, czego doświadczają ofiary tego świata. Tylko tak Bóg może być obecny w każdej ofierze. Tylko taki Bóg może być rzeczywiście i prawdziwie "dotknięty". I właśnie dlatego ów Bóg, który w cierpieniu każdego człowieka dotkniętego skutkiem grzechu solidaryzuje się z nim w całej pełni i do końca może powiedzieć: "Ja tobie przebaczam" nigdy nie lekceważąc tego, kto sam doświadczył cierpienia spowodowanego grzechem. 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Prawdziwe "ja" - dar od Boga

Obraz
  Z Ewangelii według św. Jana Jezus powiedział: „Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka, dlatego że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić, i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja sam z siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca” (J 10, 11-18). * * * Dzisiaj powraca do nas obraz, który przywołany był już w liturgii zaraz po Wielkanocy a w zasadzie dwa obrazy: Dobrego Pasterza i n...
Czytaj więcej

Zdrada

Obraz
  Z Ewangelii według Świętego Mateusza Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam?» A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali spożywanie Paschy?» On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: „Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami”». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę. Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda». Bardzo tym zasmuceni, zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?» On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurzył w misie, ten Mnie wyda. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez...
Czytaj więcej

Przyjść do Jezusa

Obraz
  Jezus powiedział do ludu: "Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mnie posłał, abym nic nie stracił z tego wszystkiego, co Mi dał, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym . (J 6, 35-40) [caption id="attachment_7358" align="aligncenter" width="600"] Ewangelia Jana 6,37. II. GRZECH, KTÓREGO NIE MOŻNA WYBACZYĆ (cd) Jednak obietnica Pisma Świętego brzmi: „Tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz Ewangelia Jana 6,37. To stwierdzenie nie ma daty ważności....
Czytaj więcej