Pytania o motywy postu

Podobno człowiek współczesny bardzo lubi skupiać uwagę na sobie. Mówi się, że narcyzm jest choroba naszych czasów. Nawet wówczas, gdy ktoś wspomaga jakieś dzieło charytatywne czyni to z większą radością, gdy skierowane jest na niego czyjeś oko a najlepiej jeśli jest to oko kamery telewizyjnej. Dzisiaj w dobie wszechobecnych mediów czy Internetu nawet ze swoich osobistych przeżyć religijnych czyni się chętnie publiczna wiadomość.

Jest to pewnie problem człowieka wszystkich czasów, skoro także Chrystus przestrzegał, abyśmy naszych czynów nie wykonywali na pokaz.

Człowiek skupiony na sobie, zamknięty w ciasnym kręgu egoizmu obumiera duchowo. "Kto chce zachować swoje życie, straci je" - przekonuje Jezus. Z kolei ktoś, kto potrafi żyć dla innych, kto potrafi znaleźć cel swojego życia poza sobą a przynajmniej poza hołdowaniem własnemu ego, rozwija się wewnętrznie. Gdyż ten, kto potrafi tracić swoje życie, ten je zachowuje.(por. Mk 8,27-35)

Chrystus, gdy zapraszał nas do naśladowania siebie nigdy nie obiecywał łatwej drogi. Ale łącząc ją z doświadczeniem krzyża obiecywał jako owoc pełnię życia, jako udział w swoim życiu i zmartwychwstaniu.

Na progu czasu Wielkiego Postu warto zapytać siebie o motywy swoich czynów, także tych pokutnych. Ile w nich miłości Boga i bliźniego a ile miłości własnej?

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Czujność to dynamiczne, wzajemne oddziaływanie serca i zmysłów

Obraz
  Z Ewangelii według Świętego Mateusza Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść. «Podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w swoich naczyniach. Gdy się pan młody opóźniał, senność ogarnęła wszystkie i posnęły. Lecz o północy rozległo się wołanie: „Oto pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!” Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy. A nierozsądne rzekły do roztropnych: „Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną”. Odpowiedziały roztropne: „Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie”. Gdy one szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto. Nadchodzą w końcu i pozostałe panny, prosząc: „Panie, panie, otwórz nam!” Lecz on odpowiedzia
Czytaj więcej

Przyjść do Jezusa

Obraz
  Jezus powiedział do ludu: "Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mnie posłał, abym nic nie stracił z tego wszystkiego, co Mi dał, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym . (J 6, 35-40) [caption id="attachment_7358" align="aligncenter" width="600"] Ewangelia Jana 6,37. II. GRZECH, KTÓREGO NIE MOŻNA WYBACZYĆ (cd) Jednak obietnica Pisma Świętego brzmi: „Tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz Ewangelia Jana 6,37. To stwierdzenie nie ma daty ważności.
Czytaj więcej

Terapeutyczny wymiar medytacji

Obraz
  Po opuszczeniu synagogi Jezus przyszedł do domu Szymona. A wysoka gorączka trawiła teściową Szymona. I prosili Go za nią. On, stanąwszy nad nią, rozkazał gorączce, i opuściła ją. Zaraz też wstała uzdrowiona i usługiwała im. O zachodzie słońca wszyscy, którzy mieli cierpiących na rozmaite choroby, przynosili ich do Niego. On zaś na każdego z nich kładł ręce i uzdrawiał ich. Także złe duchy wychodziły z wielu, wołając: «Ty jesteś Syn Boży!» Lecz On je gromił i nie pozwalał im mówić, ponieważ wiedziały, że On jest Mesjaszem. Z nastaniem dnia wyszedł i udał się na miejsce pustynne. A tłumy szukały Go i przyszły aż do Niego; chciały Go zatrzymać, żeby nie odchodził od nich . (Łk 4, 38-44) W ostatnim wprowadzeniu do medytacji mówiliśmy o tzw. triadzie owoców medytacji: o tym, że medytacja odświeża więź z naszą prawdziwą jaźnią; że stwarza w nas nową jakość tego co robimy i kim jesteśmy dzięki życiowej energii, którą czerpiemy z naszego zakorzenienia w Bogu; oraz wzmacnia w nas wierność obr
Czytaj więcej