Chrstus, który nigdy nie rezygnuje



zgasło
coś w duszy
zgasło

na jakiś czas

jak Adam i Ewa w raju
po zerwaniu jabłka
schować się!
schować się!
rozumu ludzie!
schować się?
schować się?
po zerwaniu jabłka?
jak Adam i Ewa w raju?

przecież Bóg ich i tak widział!

no tak i mnie widział
ale schować się!
tak człowiek myśli, ze ukryje
i poszedłem w ciemności by się w nich skryć przed Bogiem...

droga była bardzo długa

zaczęła się od…
od szaleństw
od zabawy
od przyjaciół
od miłości
zaczęła się wspaniale

były też chwile gdy chodziłem po życiowych slumsach
jak kameleon na chwilę psychicznie stawałem się każdą z tych chwil
byle by mnie nie widział
byle by było fajnie
byle by żyć pełnią życia

gdy zwiedziłem jedno miejsce
wyjechałem dalej
bo gdy uciekasz, nie możesz być długo w jednym miejscu
więc
poszedłem dalej
tym razem już były to niebezpieczne zakamarki życia
nie byłem tam jednak nigdy sam
ale znów
jak kameleon w sercu czułem się jak oni
ale i tego było mało
zaczęło być za ciasno
za dużo tłoku!
inni byli do niczego
ja za mądry
więc kolejny raz poszedłem dalej
gdzie?

na pustynię
już teraz byłem prawie nagi
ubrania pozdzierane
ciało nie umyte
pot ściekał po policzku
zmęczenie
wreszcie byłem sam
wreszcie byłem w dobrym towarzystwie
ale
na pustyni spotkałem też innych
„pustelników"
od słowa do słowa
cudowni byli
byli mądrzejsi ode mnie
wiedzieli czego chce
wiedzieli o czym myślę
wiedzieli czego pragnę
rozmawiać mogliśmy bez końca
i tak długo by mówić o naszych wspólnych perypetiach na pustyni
ale
oni nie byli pustelnikami!
to byli złodzieje!
złodzieje dusz!

byłem już zupełnie nagi
totalna ruina
a gdy pytałem czy wyglądam w porządku
słyszałam że TAK,
jesteś piękny i czysty i schludny…
mówili to co chciałem słyszeć
aż w końcu
chcieli bym się im pokłonił
chcieli być moimi bogami

gdy zaprotestowałem
zostałam
odrzucony
wyśmiany
niezrozumiany
samotny
zmęczony

a wtedy wyczerpane ciało
padło bezwładnie na suchą ziemię
to był koniec
bezsilność
widziałem śmierć

i wtedy
i wtedy ON
i wtedy ON po mnie przyszedł
i wtedy On po mnie wrócił i mnie ocalił
pochylił się nade mną
podniósł
obmył moje rany
nakarmił
napoił
kolejny raz!

a teraz od nowa uczę się żyć!
z Tobą żyć!
dzięki Ci Boże
że nigdy nie rezygnujesz


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Prawdziwe "ja" - dar od Boga

Obraz
  Z Ewangelii według św. Jana Jezus powiedział: „Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, którego owce nie są własnością, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza; najemnik ucieka, dlatego że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej zagrody. I te muszę przyprowadzić, i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia, jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je znów odzyskać. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja sam z siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca” (J 10, 11-18). * * * Dzisiaj powraca do nas obraz, który przywołany był już w liturgii zaraz po Wielkanocy a w zasadzie dwa obrazy: Dobrego Pasterza i n...
Czytaj więcej

Zdrada

Obraz
  Z Ewangelii według Świętego Mateusza Jeden z Dwunastu, imieniem Judasz Iskariota, udał się do arcykapłanów i rzekł: «Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam?» A oni wyznaczyli mu trzydzieści srebrników. Odtąd szukał sposobności, żeby Go wydać. W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali spożywanie Paschy?» On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: „Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami”». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę. Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda». Bardzo tym zasmuceni, zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?» On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurzył w misie, ten Mnie wyda. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez...
Czytaj więcej

Przyjść do Jezusa

Obraz
  Jezus powiedział do ludu: "Ja jestem chlebem życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby pełnić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mnie posłał, abym nic nie stracił z tego wszystkiego, co Mi dał, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym . (J 6, 35-40) [caption id="attachment_7358" align="aligncenter" width="600"] Ewangelia Jana 6,37. II. GRZECH, KTÓREGO NIE MOŻNA WYBACZYĆ (cd) Jednak obietnica Pisma Świętego brzmi: „Tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz Ewangelia Jana 6,37. To stwierdzenie nie ma daty ważności....
Czytaj więcej